4. YETİŞTİRİCİLİK
2007
Hunt, Arzu Özlüer; Özkan, Ferbal; Altun, Tülay
Balık Yemlerinde Beslenmeyi Sınırlandırıcı Maddeler ve Etkılerı Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Özlüer2007,
title = {Balık Yemlerinde Beslenmeyi Sınırlandırıcı Maddeler ve Etkılerı},
author = {Arzu Özlüer Hunt and Ferbal Özkan and Tülay Altun},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y01bsb.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Balık yetiştiriciliği artan dünya nüfusu ile birlikte son yıllarda hızla gelişmiştir. Ancak balık unu üretimi bazı ülkelerde balık yetiştiriciliğin yapılmasını oldukça pahalı ve elde edilmesini zor kılmaktadır. Bu yüzden balık yemlerinde, balık ununun yerine kullanılacak alternatif protein kaynaklarına ihtiyaç duyulmaktadır. Pek çok bitkisel hammaddeler, balık yemlerinde protein kaynağı olarak değerlendirilmektedir fakat bunların besleyici değerleri içindeki beslenmeyi sınırlandırıcı maddelerden dolayı azalabilir. Bunlardan bazıları, proteaz inhibitörleri, fitoestrojenlerler, lektinler, antivitaminler, fitatlar, saponinler ve çeşitli oligosakkaritlerdir. Bu beslemeyi sınırlandırıcı maddeler ve bunların balıklarda etkileri üzerine son yıllardaki araştırmalar ile balık besleme hakkında bazı faydalı bilgiler sağlanabilecektir. Anahtar kelimeler: beslenmeyi sınırlandırıcı maddeler, balık besleme, balık yetiştiriciliği},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Balık yetiştiriciliği artan dünya nüfusu ile birlikte son yıllarda hızla gelişmiştir. Ancak balık unu üretimi bazı ülkelerde balık yetiştiriciliğin yapılmasını oldukça pahalı ve elde edilmesini zor kılmaktadır. Bu yüzden balık yemlerinde, balık ununun yerine kullanılacak alternatif protein kaynaklarına ihtiyaç duyulmaktadır. Pek çok bitkisel hammaddeler, balık yemlerinde protein kaynağı olarak değerlendirilmektedir fakat bunların besleyici değerleri içindeki beslenmeyi sınırlandırıcı maddelerden dolayı azalabilir. Bunlardan bazıları, proteaz inhibitörleri, fitoestrojenlerler, lektinler, antivitaminler, fitatlar, saponinler ve çeşitli oligosakkaritlerdir. Bu beslemeyi sınırlandırıcı maddeler ve bunların balıklarda etkileri üzerine son yıllardaki araştırmalar ile balık besleme hakkında bazı faydalı bilgiler sağlanabilecektir. Anahtar kelimeler: beslenmeyi sınırlandırıcı maddeler, balık besleme, balık yetiştiriciliği
Uluköy, Gülşen; Özdemir, Esin; Kubilay, Ayşegül
Balık Yetiştiriciliğinde İmmunostimulant Olarak Bitki Ekstraktı Kullanımı ve Önemi Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Uluköy2007,
title = {Balık Yetiştiriciliğinde İmmunostimulant Olarak Bitki Ekstraktı Kullanımı ve Önemi},
author = {Gülşen Uluköy and Esin Özdemir and Ayşegül Kubilay},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y03usu.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {İmmunostimulantlar, aşılarla birlikte verildiklerinde spesifik savunma mekanizmasını artıran, tek başlarına verildikleri zaman da spesifik olmayan savunma mekanizmasını aktive edebilen doğal ve sentetik bileşiklerdir. Bu tür bağışıklık sistemini uyaran maddeler, spesifik ve spesifik olmayan bağışıklık sistemini aktive ederek bireyin hastalıklara karşı direncini artırırlar. Günümüzde yaygın olarak kullanılan bağışıklık sistemini uyaran maddeler, glucan, laktoferin, kitosan, vitamin C, Mycobacterium spp.’nin ekstraselüler ürünleri, kahverengi-kırmızı algler, karadaki mantarlar, bitki parçacıkları vd. gibi maddeler sayılabilir. Yapılan araştırmalarda çeşitli infeksiyöz etkenlere karşı çeşitli tıbbi bitki ekstraklarının kullanımı gün geçtikçe artış göstermektedir. Medikal bitkilerin çoğu temelde bağışıklık sistemini uyarıcı etkiye sahiptir ve bu bitkilerin kök, yaprak, tohum kısımlarından ayrı ayrı farklı solventler kullanılarak hazırlanan ekstraklar, ya yem içerisine ilave edilerek yada intraperitoneal (i.p) yolla canlıya ulaştırılmaktadır. Yetiştiricilikte yem içerisine ilave edilerek kullanılan immunostimulant maddeler, boylama, transfer, adaptasyon, aşılama vd işlemlerin yarattığı stresi azaltırken aynı zamanda hayvanı patojene karşı zayıf kalmasını engelleyerek bulunduğu ortamda korur. İmmunostimulantların kullanımı aşı ve antibiyotiklere alternatif proflaktik amaçla kullanılabilecek doğal ve sentetik bileşikler olarak uygulanmaktadır. Çeşitli hastalıkların tedavisi ve kontrolü amacıyla kullanılan geleneksel tıbbi bitkiler de büyük ölçüde artış göstermektedir. Burada hedef hastalıklar patlak vermeden önce immunostimulantlara başvurularak ölüm oranlarında ve hastalıkların yayılmasında azalma sağlamaktır. Bu derlemede çeşitli immunostimulant özellik gösteren bazı tıbbi bitki ekstraklarının su ürünleri yetiştiriciliğinde kullanımı önemi ve canlıya uygulama metotları irdelenecektir. Anahtar Kelimeler: immunostimulant, balık yetiştiriciliği, bitki ekstraktı, spesifik olamayan iimmunite.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
İmmunostimulantlar, aşılarla birlikte verildiklerinde spesifik savunma mekanizmasını artıran, tek başlarına verildikleri zaman da spesifik olmayan savunma mekanizmasını aktive edebilen doğal ve sentetik bileşiklerdir. Bu tür bağışıklık sistemini uyaran maddeler, spesifik ve spesifik olmayan bağışıklık sistemini aktive ederek bireyin hastalıklara karşı direncini artırırlar. Günümüzde yaygın olarak kullanılan bağışıklık sistemini uyaran maddeler, glucan, laktoferin, kitosan, vitamin C, Mycobacterium spp.’nin ekstraselüler ürünleri, kahverengi-kırmızı algler, karadaki mantarlar, bitki parçacıkları vd. gibi maddeler sayılabilir. Yapılan araştırmalarda çeşitli infeksiyöz etkenlere karşı çeşitli tıbbi bitki ekstraklarının kullanımı gün geçtikçe artış göstermektedir. Medikal bitkilerin çoğu temelde bağışıklık sistemini uyarıcı etkiye sahiptir ve bu bitkilerin kök, yaprak, tohum kısımlarından ayrı ayrı farklı solventler kullanılarak hazırlanan ekstraklar, ya yem içerisine ilave edilerek yada intraperitoneal (i.p) yolla canlıya ulaştırılmaktadır. Yetiştiricilikte yem içerisine ilave edilerek kullanılan immunostimulant maddeler, boylama, transfer, adaptasyon, aşılama vd işlemlerin yarattığı stresi azaltırken aynı zamanda hayvanı patojene karşı zayıf kalmasını engelleyerek bulunduğu ortamda korur. İmmunostimulantların kullanımı aşı ve antibiyotiklere alternatif proflaktik amaçla kullanılabilecek doğal ve sentetik bileşikler olarak uygulanmaktadır. Çeşitli hastalıkların tedavisi ve kontrolü amacıyla kullanılan geleneksel tıbbi bitkiler de büyük ölçüde artış göstermektedir. Burada hedef hastalıklar patlak vermeden önce immunostimulantlara başvurularak ölüm oranlarında ve hastalıkların yayılmasında azalma sağlamaktır. Bu derlemede çeşitli immunostimulant özellik gösteren bazı tıbbi bitki ekstraklarının su ürünleri yetiştiriciliğinde kullanımı önemi ve canlıya uygulama metotları irdelenecektir. Anahtar Kelimeler: immunostimulant, balık yetiştiriciliği, bitki ekstraktı, spesifik olamayan iimmunite.
Özkan, Ferbal; Hunt, Arzu Özlüer
Balıklarda Besin Alımının Nöropeptitler Tarafından Düzenlenmesi Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Özkan2007b,
title = {Balıklarda Besin Alımının Nöropeptitler Tarafından Düzenlenmesi},
author = {Ferbal Özkan and Arzu Özlüer Hunt},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y04dsd.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Beslenmenin kontrol edilmesi ve doygunluk oldukça karışık ve çok fonksiyonlu bir mekanizmadır. Bütün omurgalılarda vücut ağırlığı ve iştahın düzenlenmesi, bir bütün olup, beyin ve çevresel faktörler (sıcaklık ve ışık gibi) ile ilişkilidir. Balıklarda, besin alımı ve enerji dengesi arasındaki ilişki vücut ağırlığının düzenlenmesini sağlar. Beyin, özellikle hipotalamus, besin alımında, uyarıcı (oreksijenik) veya inhibe edici (anoreksijenik) etki yapar. Balıklarda beslenme ve iştah ile yapılan çalışmalar daha çok yem kompozisyonu ve sindirimle ilgili ya da çevresel faktörlerin etkisinin belirlenmesiyle ilgilidir. İştahın sinirsel iletilerle düzenlenmesine ilişkin çalışmalar son yıllarda başlanmıştır. Yapılan bu çalışmalarda, elektriksel uyarılar veya spesifik beyin bölgelerindeki lezyonlar göstermiştir ki memelilerde olduğu gibi, balıklarda da besin alımının kontrolü hipotalamus bölgesidir. Balıklarda besin alımı ve büyüme, hipotalamus ve nöropeptitler arasındaki bağlantılar ile düzenlenmektedir. Nöropeptit Y (NPY), besin alımını artıran en önemli peptitlerden biridir. Diğer uyarıcı peptitlerden bazıları, oreksin A-B, galanin ve ghrelindir . Diğer yandan leptin, kolesistokinin (CCK), kortikotropin uyarıcı faktör (CRF) ve bombesin (gastrin uyarıcı peptit), balıklarda besin alımını engelleyici (anoreksijenik) etkiye sahiptir. Nöropeptitlerin işlevlerinin anlaşılması balıklarda beslenme mekanizmasının ve yem değerlendirilmesinin anlaşılması açısından önemlidir. Anahtar Sözcükler: Balık, nöropeptit, yem alımı},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Beslenmenin kontrol edilmesi ve doygunluk oldukça karışık ve çok fonksiyonlu bir mekanizmadır. Bütün omurgalılarda vücut ağırlığı ve iştahın düzenlenmesi, bir bütün olup, beyin ve çevresel faktörler (sıcaklık ve ışık gibi) ile ilişkilidir. Balıklarda, besin alımı ve enerji dengesi arasındaki ilişki vücut ağırlığının düzenlenmesini sağlar. Beyin, özellikle hipotalamus, besin alımında, uyarıcı (oreksijenik) veya inhibe edici (anoreksijenik) etki yapar. Balıklarda beslenme ve iştah ile yapılan çalışmalar daha çok yem kompozisyonu ve sindirimle ilgili ya da çevresel faktörlerin etkisinin belirlenmesiyle ilgilidir. İştahın sinirsel iletilerle düzenlenmesine ilişkin çalışmalar son yıllarda başlanmıştır. Yapılan bu çalışmalarda, elektriksel uyarılar veya spesifik beyin bölgelerindeki lezyonlar göstermiştir ki memelilerde olduğu gibi, balıklarda da besin alımının kontrolü hipotalamus bölgesidir. Balıklarda besin alımı ve büyüme, hipotalamus ve nöropeptitler arasındaki bağlantılar ile düzenlenmektedir. Nöropeptit Y (NPY), besin alımını artıran en önemli peptitlerden biridir. Diğer uyarıcı peptitlerden bazıları, oreksin A-B, galanin ve ghrelindir . Diğer yandan leptin, kolesistokinin (CCK), kortikotropin uyarıcı faktör (CRF) ve bombesin (gastrin uyarıcı peptit), balıklarda besin alımını engelleyici (anoreksijenik) etkiye sahiptir. Nöropeptitlerin işlevlerinin anlaşılması balıklarda beslenme mekanizmasının ve yem değerlendirilmesinin anlaşılması açısından önemlidir. Anahtar Sözcükler: Balık, nöropeptit, yem alımı
Uysal, Kazım; Atalay, Altuğ M
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Uysal2007bb,
title = {Dpü Göleti’nde Ekstansif Yetiştiriciliği Yapılan Aynalı Sazanların (Cyprinus carpio) Gelişimi ve Ağır Metal Akümülasyon Oranlarının Değerlendirilmesi},
author = {Kazım Uysal and Altuğ M Atalay},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y07ysy.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Kampüs alanı drenaj sularının biriktirilmesi ile oluşturulmuş Dumlupınar Üniversitesi Göleti’ne Temmuz 2002 tarihinde 4-5 g ağırlığında 44.000 aynalı sazan bırakılmıştır. 2004 Haziran ayında yapılan incelemede, balıkların ortalama 30 g olduğu ve yeterince gelişemediği tespit edilmiştir. Bunun üzerine, DPÜ Göleti do ğal verimliliğinin arttırılması, mevcut sazan balıklarının beslenmesi ve polikültür çalışmaları adl ı bir proje hazırlanmış ve DPÜ tarafından desteklenmiştir. Bu çalışmalar sonunda Eylül 2006 tarihinde yapılan ölçümlerde balıkların ortalama 520 g ağırlığa ulaştıkları tespit edilmiştir. İndüktiv Eşleşmiş Plazma-Optik Emisyon Spektroskopisi (ICP-OES) cihazı ile bu balıkların solungaç, deri ve kas dokularındaki Cu, Zn, Mn, Ni, Fe, Ca, Mg, Cr, Co, Pb ve B miktarları da araştırılmıştır. İncelenen dokularda metal birikimi, solungaçlarda Ca>Mg>Zn>Fe>Cu>Mn>Cr, kasda Mg>Ca>Zn>Fe>Cu>Mn ve deride Ca>Mg>Zn>Fe>Cu olduğu tespit edilmiştir. Ni, Co, Pb ve B hiçbir dokuda tespit edilememiştir. Yenilebilir kısımlarda (Deri ve kas) solungaçlara göre daha az metal birikiminin olduğu ve gıda açısından risk oluşturmadığı görülmüştür. Solungaçlardaki metal fazlalığı Cu, Mg, Zn, Fe ve Mn için önemli (p<0.05), diğer metaller için önemsiz bulunmuştur. Bu çalışmada, DPÜ Göleti’nde ekstansif şartlarda yetiştirilen aynalı sazanların hem yeterince gelişememesinin sebepleri hem de ağır metal akümülasyon oranları değerlendirilmiştir. Anahtar kelimeler: Ağır metal, aynalı sazan, ekstansif yetiştiricilik, kas, deri, solungaç},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Kampüs alanı drenaj sularının biriktirilmesi ile oluşturulmuş Dumlupınar Üniversitesi Göleti’ne Temmuz 2002 tarihinde 4-5 g ağırlığında 44.000 aynalı sazan bırakılmıştır. 2004 Haziran ayında yapılan incelemede, balıkların ortalama 30 g olduğu ve yeterince gelişemediği tespit edilmiştir. Bunun üzerine, DPÜ Göleti do ğal verimliliğinin arttırılması, mevcut sazan balıklarının beslenmesi ve polikültür çalışmaları adl ı bir proje hazırlanmış ve DPÜ tarafından desteklenmiştir. Bu çalışmalar sonunda Eylül 2006 tarihinde yapılan ölçümlerde balıkların ortalama 520 g ağırlığa ulaştıkları tespit edilmiştir. İndüktiv Eşleşmiş Plazma-Optik Emisyon Spektroskopisi (ICP-OES) cihazı ile bu balıkların solungaç, deri ve kas dokularındaki Cu, Zn, Mn, Ni, Fe, Ca, Mg, Cr, Co, Pb ve B miktarları da araştırılmıştır. İncelenen dokularda metal birikimi, solungaçlarda Ca&gt;Mg&gt;Zn&gt;Fe&gt;Cu&gt;Mn&gt;Cr, kasda Mg&gt;Ca&gt;Zn&gt;Fe&gt;Cu&gt;Mn ve deride Ca&gt;Mg&gt;Zn&gt;Fe&gt;Cu olduğu tespit edilmiştir. Ni, Co, Pb ve B hiçbir dokuda tespit edilememiştir. Yenilebilir kısımlarda (Deri ve kas) solungaçlara göre daha az metal birikiminin olduğu ve gıda açısından risk oluşturmadığı görülmüştür. Solungaçlardaki metal fazlalığı Cu, Mg, Zn, Fe ve Mn için önemli (p&lt;0.05), diğer metaller için önemsiz bulunmuştur. Bu çalışmada, DPÜ Göleti’nde ekstansif şartlarda yetiştirilen aynalı sazanların hem yeterince gelişememesinin sebepleri hem de ağır metal akümülasyon oranları değerlendirilmiştir. Anahtar kelimeler: Ağır metal, aynalı sazan, ekstansif yetiştiricilik, kas, deri, solungaç
Kır, Mehmet; Kumlu, Metin
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Kır2007,
title = {Alıştırma Periyodu ve Tuzluluğun Yeşil Kaplan Karidesinde (Penaeus semisulcatus) Soğuğa Tolerans Üzerine Etkisi},
author = {Mehmet Kır and Metin Kumlu},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y09dsd.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Bu çalışmada alıştırma periyodu ve tuzluluğun Penaeus semisulcatus jüvenillerinin (1.6 g) düşük sıcaklıklara olan toleransı üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışmanın I. Denemesinde, değişik alıştırma periyotlarının (1-, 2-, 4-, 8-saat) P. semisulcatus jüvenillerinin düşük sıcaklık seviyelerine toleransı üzerindeki etkileri belirlenirken, II. denemesinde farklı tuzluluk seviyelerinde (‰20, 25, 30, 35) so ğuğa olan toleransları araştırılmıştır. Alıştırma periyodunun uzamasıyla düşük sıcaklık seviyelerine tolerans artmıştır. 2-, 4- ve 8-saat alıştırma periyotlarına tabi tutulan karidesler 9°C’ye kadar %100 yaşama oranıyla tolerans göstermişlerdir. II. denemede ‰20, 25 ve ‰30- 35 tuzluluklarda ilk ölümler sırasıyla 11°C, 9°C ve 8°C’de gerçekleşmiştir. Dolayısıyla, bu deneme, P. semisulcatus’un soğuğa toleransının tuzluluk seviyesinin artmasıyla yükseldiğini göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Soğuğa tolerans, alıştırma periyodu, yaşama oranı, P. semisulcatus},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada alıştırma periyodu ve tuzluluğun Penaeus semisulcatus jüvenillerinin (1.6 g) düşük sıcaklıklara olan toleransı üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışmanın I. Denemesinde, değişik alıştırma periyotlarının (1-, 2-, 4-, 8-saat) P. semisulcatus jüvenillerinin düşük sıcaklık seviyelerine toleransı üzerindeki etkileri belirlenirken, II. denemesinde farklı tuzluluk seviyelerinde (‰20, 25, 30, 35) so ğuğa olan toleransları araştırılmıştır. Alıştırma periyodunun uzamasıyla düşük sıcaklık seviyelerine tolerans artmıştır. 2-, 4- ve 8-saat alıştırma periyotlarına tabi tutulan karidesler 9°C’ye kadar %100 yaşama oranıyla tolerans göstermişlerdir. II. denemede ‰20, 25 ve ‰30- 35 tuzluluklarda ilk ölümler sırasıyla 11°C, 9°C ve 8°C’de gerçekleşmiştir. Dolayısıyla, bu deneme, P. semisulcatus’un soğuğa toleransının tuzluluk seviyesinin artmasıyla yükseldiğini göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Soğuğa tolerans, alıştırma periyodu, yaşama oranı, P. semisulcatus
ÖZBAY, Özgür; YILMAZ, Harun
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{ÖZBAY2007,
title = {Deniz Balıkları İle Entegre Yetiştirilen Deniz Süngerlerinin (Ircinia spp.) Büyüme Performanslarının İncelenmesi},
author = {Özgür ÖZBAY and Harun YILMAZ},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y13ubi.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Bu çalışmada, deniz balıkları yetiştiriciliği aktiviteleri sebebiyle, başlıca yemleme kaybı ve balık dışkısı şeklinde çevreye verilen organik partiküllerin ve nutrientlerin, deniz balıkları ile entegre olarak yetiştirilen deniz süngerlerinin (Ircinia spp.), büyümesi üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Anamur (Mersin) kıyılarından, 8-10m derinlikteki deniz zemininden toplanan süngerler, kesilerek parçalara ayrılmıştır. Elde edilen sünger parçaları, Taşucu (Silifke, Mersin) açıklarında bulunan bir deniz balıkları yetiştiricilik tesisinin ağ kafes ünitesi civarına, 1’i kontrol olmak üzere toplam 4 istasyondaki taşıyıcı sistemlere dikilmiştir. Deneme sonunda en iyi büyümenin, ağ kafeslerdeki yetiştiricilik aktivitelerinden daha az etkilenen bölgede yer alan, istasyon 2 ve kontrol istasyonlarında gerçekleştiği tespit edilmiştir. En düşük büyüme oranları ise ağ kafeslerin arasında kalan ve en fazla etkilenen istasyon 1 ve istasyon 3’te tespit edilmiştir. Anahtar Sözcükler: deniz süngerleri, Ircinia spp., sünger yetiştiriciliği, entegre deniz balıkları yetiştiriciliği},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada, deniz balıkları yetiştiriciliği aktiviteleri sebebiyle, başlıca yemleme kaybı ve balık dışkısı şeklinde çevreye verilen organik partiküllerin ve nutrientlerin, deniz balıkları ile entegre olarak yetiştirilen deniz süngerlerinin (Ircinia spp.), büyümesi üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Anamur (Mersin) kıyılarından, 8-10m derinlikteki deniz zemininden toplanan süngerler, kesilerek parçalara ayrılmıştır. Elde edilen sünger parçaları, Taşucu (Silifke, Mersin) açıklarında bulunan bir deniz balıkları yetiştiricilik tesisinin ağ kafes ünitesi civarına, 1’i kontrol olmak üzere toplam 4 istasyondaki taşıyıcı sistemlere dikilmiştir. Deneme sonunda en iyi büyümenin, ağ kafeslerdeki yetiştiricilik aktivitelerinden daha az etkilenen bölgede yer alan, istasyon 2 ve kontrol istasyonlarında gerçekleştiği tespit edilmiştir. En düşük büyüme oranları ise ağ kafeslerin arasında kalan ve en fazla etkilenen istasyon 1 ve istasyon 3’te tespit edilmiştir. Anahtar Sözcükler: deniz süngerleri, Ircinia spp., sünger yetiştiriciliği, entegre deniz balıkları yetiştiriciliği
Diler, Öznur; Didinen, Behire Işıl; Altun, Soner; Aybal, Özgür N; Gümüş, Erkan
Eğirdir Gölü Kerevitlerinden Yavru Üretimi Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Diler2007b,
title = {Eğirdir Gölü Kerevitlerinden Yavru Üretimi},
author = {Öznur Diler and Behire Işıl Didinen and Soner Altun and Özgür N Aybal and Erkan Gümüş},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y15bbd.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Eğirdir gölü tatlı su istakozlarından yavru üretimi (2001 K1 21150 nolu DPT projesi) Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Balık Üretim ve Araştırma tesislerinde 2001-2002 yılları arasında yürütülmüştür. Araştırma süresince artezyen suyu kullanılmış olup, suyun oksijen miktarı 8mg/lt, kalsiyumun 156mg/l olduğu tespit edilmiştir. Boyutları 200x50x50 cm3’lük fiber kanallara 2001 yılında 12-13 adet/m2 yoğunlukta kaset başına 6-7 olmak üzere toplam 25 adet, 2002 yılında 250x100x80 cm3’lük kanallara 12-13 adet/m2 yoğunluğunda toplam 12 adet dişi istakoz stoklandı. 2001 yılında 25 adet anaç tatlı su istakozundan toplam 2061 adet II. Dönem genç yavru elde edildi. 2002 yılında ise 12 adet tatlı su istakozundan toplam 1100 adet II. Dönem genç yavru elde edildi. Dişi başına düşen ortalama yavru sayısı 82.4(2001) ve 91.6(2002) olarak hesaplandı. Yavruların ortalama boyu 10.66 ± 0.180mm, karapaks uzunluğu 5.5±0.109mm, canlı ağırlığı 32 ± 0, 013mg olarak belirlendi. 2.yıl ise ortalama boy 10.82 ± 0.129mm karapaks uzunluğu 5.42 ± 0.104mm, canlı ağırlığı 34 ± 0.008mg olarak ölçüldü. Araştırmanın I. yılında anaç ve yavru tatlı su istakozları için 16-170C’lik ortalama su sıcaklığındaki akarsu sistemi kullanılmıştır. II. yılında anaç tatlı su istakozları için ortalama 170C su sıcaklığındaki durgun su sistemi kullanılmıştır. 2001 yılındaki yavru kerevit yetiştiriciliğinde besleme periyodunun sonunda (11 hafta) yavrularda ortalama boy 22.05 ± 1.464mm, karapaks uzunluğu 12.042 ± 0.467mm, canlı ağırlığı 313 ± 0.376mg olarak belirlendi. 2002 yılında ise 14 haftalık besleme periyodunun sonunda ortalama boy 22.05 ± 0.638 mm, karapaks uzunluğu 10.91 ±1.523 mm, canlı ağırlığı 305 ± 0.432 mg olarak belirlendi. Anahtar Kelimeler: Juvenil, Kerevit, Astacus leptodactylus},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Eğirdir gölü tatlı su istakozlarından yavru üretimi (2001 K1 21150 nolu DPT projesi) Süleyman Demirel Üniversitesi Eğirdir Su Ürünleri Fakültesi Balık Üretim ve Araştırma tesislerinde 2001-2002 yılları arasında yürütülmüştür. Araştırma süresince artezyen suyu kullanılmış olup, suyun oksijen miktarı 8mg/lt, kalsiyumun 156mg/l olduğu tespit edilmiştir. Boyutları 200x50x50 cm3’lük fiber kanallara 2001 yılında 12-13 adet/m2 yoğunlukta kaset başına 6-7 olmak üzere toplam 25 adet, 2002 yılında 250x100x80 cm3’lük kanallara 12-13 adet/m2 yoğunluğunda toplam 12 adet dişi istakoz stoklandı. 2001 yılında 25 adet anaç tatlı su istakozundan toplam 2061 adet II. Dönem genç yavru elde edildi. 2002 yılında ise 12 adet tatlı su istakozundan toplam 1100 adet II. Dönem genç yavru elde edildi. Dişi başına düşen ortalama yavru sayısı 82.4(2001) ve 91.6(2002) olarak hesaplandı. Yavruların ortalama boyu 10.66 ± 0.180mm, karapaks uzunluğu 5.5±0.109mm, canlı ağırlığı 32 ± 0, 013mg olarak belirlendi. 2.yıl ise ortalama boy 10.82 ± 0.129mm karapaks uzunluğu 5.42 ± 0.104mm, canlı ağırlığı 34 ± 0.008mg olarak ölçüldü. Araştırmanın I. yılında anaç ve yavru tatlı su istakozları için 16-170C’lik ortalama su sıcaklığındaki akarsu sistemi kullanılmıştır. II. yılında anaç tatlı su istakozları için ortalama 170C su sıcaklığındaki durgun su sistemi kullanılmıştır. 2001 yılındaki yavru kerevit yetiştiriciliğinde besleme periyodunun sonunda (11 hafta) yavrularda ortalama boy 22.05 ± 1.464mm, karapaks uzunluğu 12.042 ± 0.467mm, canlı ağırlığı 313 ± 0.376mg olarak belirlendi. 2002 yılında ise 14 haftalık besleme periyodunun sonunda ortalama boy 22.05 ± 0.638 mm, karapaks uzunluğu 10.91 ±1.523 mm, canlı ağırlığı 305 ± 0.432 mg olarak belirlendi. Anahtar Kelimeler: Juvenil, Kerevit, Astacus leptodactylus
Erçen, Zeynep; Tekelioğlu, Nazmi; Hunt, Arzu Özlüer; Ünaldı, Erhan; Özkan, Ferbal
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Erçen2007,
title = {Albino ve Normal Pigmentli Gökkuşağı Alabalığı (Oncorhynchus mykiss Walbaum, 1792) `Nın Büyüme Performanslarının Karşılaştırılması},
author = {Zeynep Erçen and Nazmi Tekelioğlu and Arzu Özlüer Hunt and Erhan Ünaldı and Ferbal Özkan},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y17yba.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Bu çalışma aynı çevre koşullarında yetiştirilen albino alabalık (AA) ve normal pigmentli (NPA) gökkuşağı alabalığının büyüme performansının araştırılması için yapılmıştır. Ortalama canlı ağırlıkları 40.90±0.38 (NPA) ve 39.88±0.49 (AA) olan alabalıklar materyal olarak kullanılmıştır. Besleme çalışmaları 8 hafta sürdürülmüştür. Balıklar büyük beton havuzlar içine yerleştirilmiş kafeslerde (1× 1× 1 m, 10 balı k/kafes) stoklanmış ve her bir grup üç tekrarlı olarak gerçekleştirilmiştir. Deneme boyunca günlük sıcaklık (20.1±0.01 0C), pH (7.3±0.04) çözünmüş oksijen (8.3±0.02 mg/l) ölçülmüştür. Deneme boyunca balıklar vücut ağırlıklarının %3’ü üzerinden beslenmişlerdir. Deneme sonuçlarına göre normal pigmentli gökkuşağı alabalığının ağırlık artışı (91.20±5.55 g), albino alabalıklara (74.13±3.07 g) göre daha fazla ve önemlidir (P<0.05). Normal pigmentli ve albino alabal ıkların boy değişiminde değişiminde 45. güne kadar farklılık görülmezken 60. günde normal ve albino balıklar arasındaki fark istatistik açıdan önemli bulunmuştur (P<0.05). Deneme boyunca ağırlık artışı ve spesifik büyüme oranı normal pigmentli alabalıkta daha yüksek ve önemli bulunmuştur (P<0.05). Ayr ıca, yem değerlendirme, protein etkinlik oranı, kondisyon oranı ve yem tüketimi belirlenmiştir. Albino ve normal pigmentli alabalıkların yaşama oranı arasında herhangi bir fark oluşmamıştır (P>0.05). Anahtar kelimeler: alabalık, albino, büyüme},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışma aynı çevre koşullarında yetiştirilen albino alabalık (AA) ve normal pigmentli (NPA) gökkuşağı alabalığının büyüme performansının araştırılması için yapılmıştır. Ortalama canlı ağırlıkları 40.90±0.38 (NPA) ve 39.88±0.49 (AA) olan alabalıklar materyal olarak kullanılmıştır. Besleme çalışmaları 8 hafta sürdürülmüştür. Balıklar büyük beton havuzlar içine yerleştirilmiş kafeslerde (1× 1× 1 m, 10 balı k/kafes) stoklanmış ve her bir grup üç tekrarlı olarak gerçekleştirilmiştir. Deneme boyunca günlük sıcaklık (20.1±0.01 0C), pH (7.3±0.04) çözünmüş oksijen (8.3±0.02 mg/l) ölçülmüştür. Deneme boyunca balıklar vücut ağırlıklarının %3’ü üzerinden beslenmişlerdir. Deneme sonuçlarına göre normal pigmentli gökkuşağı alabalığının ağırlık artışı (91.20±5.55 g), albino alabalıklara (74.13±3.07 g) göre daha fazla ve önemlidir (P&lt;0.05). Normal pigmentli ve albino alabal ıkların boy değişiminde değişiminde 45. güne kadar farklılık görülmezken 60. günde normal ve albino balıklar arasındaki fark istatistik açıdan önemli bulunmuştur (P&lt;0.05). Deneme boyunca ağırlık artışı ve spesifik büyüme oranı normal pigmentli alabalıkta daha yüksek ve önemli bulunmuştur (P&lt;0.05). Ayr ıca, yem değerlendirme, protein etkinlik oranı, kondisyon oranı ve yem tüketimi belirlenmiştir. Albino ve normal pigmentli alabalıkların yaşama oranı arasında herhangi bir fark oluşmamıştır (P&gt;0.05). Anahtar kelimeler: alabalık, albino, büyüme
Karslı, Zafer; Aral, Orhan; Şahin, Dilek; Doğan, Gaye
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Karslı2007,
title = {Kırmızıbaş Oranda Japon (Carassius auratus L., 1758) Balığının Üremesi, Embriyo ve Larva Gelişimi Üzerine Bir Araştırma},
author = {Zafer Karslı and Orhan Aral and Dilek Şahin and Gaye Doğan},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y02isi.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Bu çalışmada, Kırmızıbaş Oranda Japon balığının (Carassius auratus L., 1758) üremesi, embriyo ve larva gelişmesi incelenmiştir. Araştırmada anaç balık olarak 32, 45 g ağırlık ve 14, 6 cm boydaki dişi ile 31.80 g ağırlık ve 14, 8 cm boydaki erkek kullanılmıştır. Akvaryum suyu sıcaklığı termostatlı ısıtıcı kullanılarak 21±1 ºC’ye ayarlanmış ve sürekli aynı seviyede tutulmuştur. Yeni bırakılmış yumurtanın çapı ortalama 0, 55±0, 01 mm olarak belirlenmiştir. Yumurtalar döllendikten sonra inkubasyon 71 saatte tamamlanmıştır. Larvalar besin kesesini 49 saatte absorbe edip 4, 28±0, 04 mm total boya ulaşmışlardır. Anahtar Kelimeler: Kırmızıbaş oranda, Carassius auratus, yumurta, larval gelişim},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada, Kırmızıbaş Oranda Japon balığının (Carassius auratus L., 1758) üremesi, embriyo ve larva gelişmesi incelenmiştir. Araştırmada anaç balık olarak 32, 45 g ağırlık ve 14, 6 cm boydaki dişi ile 31.80 g ağırlık ve 14, 8 cm boydaki erkek kullanılmıştır. Akvaryum suyu sıcaklığı termostatlı ısıtıcı kullanılarak 21±1 ºC’ye ayarlanmış ve sürekli aynı seviyede tutulmuştur. Yeni bırakılmış yumurtanın çapı ortalama 0, 55±0, 01 mm olarak belirlenmiştir. Yumurtalar döllendikten sonra inkubasyon 71 saatte tamamlanmıştır. Larvalar besin kesesini 49 saatte absorbe edip 4, 28±0, 04 mm total boya ulaşmışlardır. Anahtar Kelimeler: Kırmızıbaş oranda, Carassius auratus, yumurta, larval gelişim
Uysal, Kazım; Köse, Esengül; Bülbül, Metin; Dönmez, Muhammet; Erdoğan, Yunus; Koyun, Mustafa; Ömeroğlu, Çiğdem; Özmal, Ferda
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Uysal2007b,
title = {Kaplıca Suları İle Beslenen Enne Baraj Gölü’nde Yaşayan Bazı Balıkların Metal Akümülasyon Oranlarının Araştırılması},
author = {Kazım Uysal and Esengül Köse and Metin Bülbül and Muhammet Dönmez and Yunus Erdoğan and Mustafa Koyun and Çiğdem Ömeroğlu and Ferda Özmal},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y06asa.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Ilıca Kaplıcası (Kütahya) suları ile beslenen Enne Baraj Gölü’nde yaşayan Carassius carassius, Condrostoma nasus, Leuciscus cephalus, Alburnus alburnus ve Cyprinus carpio türlerinin farklı dokularının (Kas deri ve solungaç, karaciğer ve bağırsak) metal akümülasyon miktarları araştırılmıştır. Cu, Zn, Mn, Ni, Fe, Ca, Mg, Cr, Co, Pb ve B analizleri İndüktiv Kublajlı Plazma-Optik Emisyon Spektroskopi (ICP-OES), Cd analizleri ise Atomik Absorbsiyon Spektrofotometri (AAS) cihazları ile yapılmış ve element miktarları mg kg-1(Yaş ağırlık) olarak verilmiştir. İncelenen türlerin hiçbir doku ve organında Pb ve B tespit edilememiştir. Genelde yenilebilir kısımlarda (Deri ve kas) diğer dokulara göre daha az metal birikiminin olduğu ve insan gıdası açısından risk oluşturmadığı görülmüştür. Carassius carassius’un bütün doku ve organlarının Cu ve Zn seviyesi diğer türlerden daha yüksek bulunmuştur. İncelenen bütün tür ve dokularda tespit edilen ortalama metal miktarları istatistiki olarak karşılaştırılmış ve önemli bulgular tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: ağır metal, balık, Enne Baraj Gölü, doku, organ, ICP-OES, AAS},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Ilıca Kaplıcası (Kütahya) suları ile beslenen Enne Baraj Gölü’nde yaşayan Carassius carassius, Condrostoma nasus, Leuciscus cephalus, Alburnus alburnus ve Cyprinus carpio türlerinin farklı dokularının (Kas deri ve solungaç, karaciğer ve bağırsak) metal akümülasyon miktarları araştırılmıştır. Cu, Zn, Mn, Ni, Fe, Ca, Mg, Cr, Co, Pb ve B analizleri İndüktiv Kublajlı Plazma-Optik Emisyon Spektroskopi (ICP-OES), Cd analizleri ise Atomik Absorbsiyon Spektrofotometri (AAS) cihazları ile yapılmış ve element miktarları mg kg-1(Yaş ağırlık) olarak verilmiştir. İncelenen türlerin hiçbir doku ve organında Pb ve B tespit edilememiştir. Genelde yenilebilir kısımlarda (Deri ve kas) diğer dokulara göre daha az metal birikiminin olduğu ve insan gıdası açısından risk oluşturmadığı görülmüştür. Carassius carassius’un bütün doku ve organlarının Cu ve Zn seviyesi diğer türlerden daha yüksek bulunmuştur. İncelenen bütün tür ve dokularda tespit edilen ortalama metal miktarları istatistiki olarak karşılaştırılmış ve önemli bulgular tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler: ağır metal, balık, Enne Baraj Gölü, doku, organ, ICP-OES, AAS
Kanyılmaz, Mahir; Sevgili, Hüseyin; Erçen, Zeynep; Yılayaz, Adil
Karanfil Yağının Balık Anesteziği Olarak Kullanımı Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Kanyılmaz2007,
title = {Karanfil Yağının Balık Anesteziği Olarak Kullanımı},
author = {Mahir Kanyılmaz and Hüseyin Sevgili and Zeynep Erçen and Adil Yılayaz},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y08sss.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Anastezikler balıkların yakalanması, taşınması, sağım, ölçüm, aşılama ve cerrahi gibi uygulamalarda önemli kolaylıklar sağlar. Bu amaçla çok çeşitli balık anasteziği bilinmektedir. Ancak, organik tarımın giderek yaygınlaştığı günümüzde, doğal bir anastezik olan karanfil yağının sentetik anasteziklere karşı iyi bir seçenek olarak düşünülmektedir. Balık tarafından iyi tölere edilmesi, vücuttan atılma süresinin kısa, insan ve hayvanlar için nispeten güvenli olması, temin edilmesinin kolay ve ucuz olması, karanfil yağının başlıca avantajlarıdır. Bununla birlikte, uzun süreli muamelede bazı balıklarda renk değişikliğine neden olması, balık nakillerinde, küçük konsantrasyon artışlarında denge kaybına neden olması ve konsantrasyonu kontrol etmenin güç olması, suda çözünmediği için alkol gibi çözücülerle karıştırılarak kullanılması zorunluluğu ise başlıca dezavantajlarıdır. Organik gıda tüketiminin giderek yaygınlaştığı günümüzde doğal bir anestezik olan karanfil yağının popülaritesinin giderek artacağı düşünülmektedir. Anahtar kelimeler: Anestezi, balık, karanfil yağı},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Anastezikler balıkların yakalanması, taşınması, sağım, ölçüm, aşılama ve cerrahi gibi uygulamalarda önemli kolaylıklar sağlar. Bu amaçla çok çeşitli balık anasteziği bilinmektedir. Ancak, organik tarımın giderek yaygınlaştığı günümüzde, doğal bir anastezik olan karanfil yağının sentetik anasteziklere karşı iyi bir seçenek olarak düşünülmektedir. Balık tarafından iyi tölere edilmesi, vücuttan atılma süresinin kısa, insan ve hayvanlar için nispeten güvenli olması, temin edilmesinin kolay ve ucuz olması, karanfil yağının başlıca avantajlarıdır. Bununla birlikte, uzun süreli muamelede bazı balıklarda renk değişikliğine neden olması, balık nakillerinde, küçük konsantrasyon artışlarında denge kaybına neden olması ve konsantrasyonu kontrol etmenin güç olması, suda çözünmediği için alkol gibi çözücülerle karıştırılarak kullanılması zorunluluğu ise başlıca dezavantajlarıdır. Organik gıda tüketiminin giderek yaygınlaştığı günümüzde doğal bir anestezik olan karanfil yağının popülaritesinin giderek artacağı düşünülmektedir. Anahtar kelimeler: Anestezi, balık, karanfil yağı
Taşbozan, Oğuz; Gökçe, Mahmut Ali
L-Karnitin ve Akuakültürde Kullanımı Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Taşbozan2007,
title = {L-Karnitin ve Akuakültürde Kullanımı},
author = {Oğuz Taşbozan and Mahmut Ali Gökçe},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y11bbs.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Suda çözülebilen bir madde olan L-karnitin, kimyasal olarak ß-hidroksi [?-N-trimethylammonia] bütrat olarak bilinmektedir. Metabolizma içersinde değişik metabolik fonksiyonlar göstermektedir. L-karnitin, keşfinden sonra farklı bilimsel alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. L-karnitinin yararlı etkilerini ortaya koymak amacıyla, farklı deniz balığı türleri üzerinde birçok çalışma yapılmıştır. L-karnitin çoğunlukla, ekstrem kültür koşullarında ve büyüme performansı, yağların etkin kullanımı, protein depo etkisi, anaçların ve gametlerin kalitesi üzerindeki etkilerini test etmek için çalışılmıştır. Bu derlemenin amacı, L-karnitin ve akuakültürdeki kullanımı ile ilgili gelişmeleri sunmaktır. Anahtar kelimeler: L-karnitin, büyüme, yağlar, akuakültür.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Suda çözülebilen bir madde olan L-karnitin, kimyasal olarak ß-hidroksi [?-N-trimethylammonia] bütrat olarak bilinmektedir. Metabolizma içersinde değişik metabolik fonksiyonlar göstermektedir. L-karnitin, keşfinden sonra farklı bilimsel alanlarda kullanılmaya başlanmıştır. L-karnitinin yararlı etkilerini ortaya koymak amacıyla, farklı deniz balığı türleri üzerinde birçok çalışma yapılmıştır. L-karnitin çoğunlukla, ekstrem kültür koşullarında ve büyüme performansı, yağların etkin kullanımı, protein depo etkisi, anaçların ve gametlerin kalitesi üzerindeki etkilerini test etmek için çalışılmıştır. Bu derlemenin amacı, L-karnitin ve akuakültürdeki kullanımı ile ilgili gelişmeleri sunmaktır. Anahtar kelimeler: L-karnitin, büyüme, yağlar, akuakültür.
Diler, İbrahim; Sarıgöz, Süleyman; Emre, Yılmaz; Dal, İsmail; Sezen, Soner
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Diler2007,
title = {Severum (Heros severus) Balıklarında Bazı Pigment Maddeli Yemlerle Beslenmesinin Büyüme ve Deri Rengine Etkileri},
author = {İbrahim Diler and Süleyman Sarıgöz and Yılmaz Emre and İsmail Dal and Soner Sezen},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y05bsb.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Bu çalışmada Amerikan çiklit grubundan severum (Heros severus) balıklarının ort. 5, 0 cm’lik bireylerinin çeşitli doğal ve sentetik pigment kaynaklarının yeme ilavesinin deri ve kuyruk rengi üzerine etkileri araştırılmıştır. Deneme süresince ortalama su sıcaklığı 26*1, 5 °C, çözünmüş oksijen 7.8 mg/l. olarak bulunmuştur ve 90 gün sureyle devam etmiştir. Deneme grupları, doğal pigment kaynaklarından Spirulina unu (Spirulina sp.) ve kına, ile sentetik pigment kaynaklarından astaksantin, kantaksantin ve zeaksantin toplam 100 mg/kg. karotenoid miktarı içerecek şekilde ilave edilerek düzenlenmiştir. Deneme yemleri AKSAM yem yapım laboratuvarında % 40 ham protein, % 10 ham yağ, % 2, 5 ham selüloz ve 3500 kcal/kg ME içerikli rasyon hazırlanarak 2 mm. pellet yem haline getirilerek hazırlanmıştır. Denemede büyüme parametrelerinden olan canlı ağırlık artışı bakımdan en yüksek değer 7, 5*0, 25 g. ile Spirulina ve 7, 0*0, 84 g. ile k ına grubunda elde edilmiş, en düşük ise 5, 8*0, 61 g. ile kontrol grubunda elde edilmiştir. Deneme süresince renk analizleri balıkların göz, operculum, dorsal, ventral ve kuyruk bölgelerinden fiziksel (hunter L, a, b- Minolta CR 400) yöntemle aylık olarak yapılmıştır. Renklenme açısından 5 bölgede de olmak üzere Hunter L, a, b değerlerine gore L değeri bakımından en yüksek kontrol grubunda elde edilirken bunu kına-spirulina-kantaksantin ve zeaksantin izlemiştir. En düşük ise astaksantinli grupta hunter L değeri elde edilmiştir. Hunter a ve b değerleri bakımından ise astaksantinli grupta elde edilirken bunu zeaksantinkantaksantin- kına-Spirulina grupları izlemiş, en düşük renk birikimi ise pigment ilavesiz yemlerle beslenen kontrol grubunda elde edilmiştir. Bu çalışmada Amerikan çiklit grubundan severum (Heros severus) balıklarının ort. 5, 0 cm’lik bireylerinin çeşitli doğal ve sentetik pigment kaynaklarının yeme ilavesinin deri ve kuyruk rengi üzerine etkileri araştırılmıştır. Deneme süresince ortalama su sıcaklığı 26*1, 5 °C, çözünmüş oksijen 7.8 mg/l. olarak bulunmuştur ve 90 gün sureyle devam etmiştir. Deneme grupları, doğal pigment kaynaklarından Spirulina unu (Spirulina sp.) ve kına, ile sentetik pigment kaynaklarından astaksantin, kantaksantin ve zeaksantin toplam 100 mg/kg. karotenoid miktarı içerecek şekilde ilave edilerek düzenlenmiştir. Deneme yemleri AKSAM yem yapım laboratuvarında % 40 ham protein, % 10 ham yağ, % 2, 5 ham selüloz ve 3500 kcal/kg ME içerikli rasyon hazırlanarak 2 mm. pellet yem haline getirilerek hazırlanmıştır. Denemede büyüme parametrelerinden olan canlı ağırlık artışı bakımdan en yüksek değer 7, 5*0, 25 g. ile Spirulina ve 7, 0*0, 84 g. ile k ına grubunda elde edilmiş, en düşük ise 5, 8*0, 61 g. ile kontrol grubunda elde edilmi ştir. Deneme süresince renk analizleri balıkların göz, operculum, dorsal, ventral ve kuyruk bölgelerinden fiziksel (hunter L, a, b- Minolta CR 400) yöntemle aylık olarak yapılmıştır. Renklenme açısından 5 bölgede de olmak üzere Hunter L, a, b değerlerine gore L değeri bakımından en yüksek kontrol grubunda elde edlirken bunu kınaspirulina- kantaksantin ve zeaksantin izlemiştir. En düşük ise astaksantinli grupta hunter L değeri elde edilmiştir. Hunter a ve b değerleri bakımından ise astaksantinli grupta elde edilirken bunu zeaksantin-kantaksantin-kına-Spirulina grupları izlemiş, en düşük renk birikimi ise pigment ilavesiz yemlerle beslenen kontrol grubunda elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: severum (Heros severus), pigmentasyon, büyüme, deri renklenmesi, besleme},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada Amerikan çiklit grubundan severum (Heros severus) balıklarının ort. 5, 0 cm’lik bireylerinin çeşitli doğal ve sentetik pigment kaynaklarının yeme ilavesinin deri ve kuyruk rengi üzerine etkileri araştırılmıştır. Deneme süresince ortalama su sıcaklığı 26*1, 5 °C, çözünmüş oksijen 7.8 mg/l. olarak bulunmuştur ve 90 gün sureyle devam etmiştir. Deneme grupları, doğal pigment kaynaklarından Spirulina unu (Spirulina sp.) ve kına, ile sentetik pigment kaynaklarından astaksantin, kantaksantin ve zeaksantin toplam 100 mg/kg. karotenoid miktarı içerecek şekilde ilave edilerek düzenlenmiştir. Deneme yemleri AKSAM yem yapım laboratuvarında % 40 ham protein, % 10 ham yağ, % 2, 5 ham selüloz ve 3500 kcal/kg ME içerikli rasyon hazırlanarak 2 mm. pellet yem haline getirilerek hazırlanmıştır. Denemede büyüme parametrelerinden olan canlı ağırlık artışı bakımdan en yüksek değer 7, 5*0, 25 g. ile Spirulina ve 7, 0*0, 84 g. ile k ına grubunda elde edilmiş, en düşük ise 5, 8*0, 61 g. ile kontrol grubunda elde edilmiştir. Deneme süresince renk analizleri balıkların göz, operculum, dorsal, ventral ve kuyruk bölgelerinden fiziksel (hunter L, a, b- Minolta CR 400) yöntemle aylık olarak yapılmıştır. Renklenme açısından 5 bölgede de olmak üzere Hunter L, a, b değerlerine gore L değeri bakımından en yüksek kontrol grubunda elde edilirken bunu kına-spirulina-kantaksantin ve zeaksantin izlemiştir. En düşük ise astaksantinli grupta hunter L değeri elde edilmiştir. Hunter a ve b değerleri bakımından ise astaksantinli grupta elde edilirken bunu zeaksantinkantaksantin- kına-Spirulina grupları izlemiş, en düşük renk birikimi ise pigment ilavesiz yemlerle beslenen kontrol grubunda elde edilmiştir. Bu çalışmada Amerikan çiklit grubundan severum (Heros severus) balıklarının ort. 5, 0 cm’lik bireylerinin çeşitli doğal ve sentetik pigment kaynaklarının yeme ilavesinin deri ve kuyruk rengi üzerine etkileri araştırılmıştır. Deneme süresince ortalama su sıcaklığı 26*1, 5 °C, çözünmüş oksijen 7.8 mg/l. olarak bulunmuştur ve 90 gün sureyle devam etmiştir. Deneme grupları, doğal pigment kaynaklarından Spirulina unu (Spirulina sp.) ve kına, ile sentetik pigment kaynaklarından astaksantin, kantaksantin ve zeaksantin toplam 100 mg/kg. karotenoid miktarı içerecek şekilde ilave edilerek düzenlenmiştir. Deneme yemleri AKSAM yem yapım laboratuvarında % 40 ham protein, % 10 ham yağ, % 2, 5 ham selüloz ve 3500 kcal/kg ME içerikli rasyon hazırlanarak 2 mm. pellet yem haline getirilerek hazırlanmıştır. Denemede büyüme parametrelerinden olan canlı ağırlık artışı bakımdan en yüksek değer 7, 5*0, 25 g. ile Spirulina ve 7, 0*0, 84 g. ile k ına grubunda elde edilmiş, en düşük ise 5, 8*0, 61 g. ile kontrol grubunda elde edilmi ştir. Deneme süresince renk analizleri balıkların göz, operculum, dorsal, ventral ve kuyruk bölgelerinden fiziksel (hunter L, a, b- Minolta CR 400) yöntemle aylık olarak yapılmıştır. Renklenme açısından 5 bölgede de olmak üzere Hunter L, a, b değerlerine gore L değeri bakımından en yüksek kontrol grubunda elde edlirken bunu kınaspirulina- kantaksantin ve zeaksantin izlemiştir. En düşük ise astaksantinli grupta hunter L değeri elde edilmiştir. Hunter a ve b değerleri bakımından ise astaksantinli grupta elde edilirken bunu zeaksantin-kantaksantin-kına-Spirulina grupları izlemiş, en düşük renk birikimi ise pigment ilavesiz yemlerle beslenen kontrol grubunda elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: severum (Heros severus), pigmentasyon, büyüme, deri renklenmesi, besleme
Tekelioğlu, Nazmi; Kumlu, Metin; Yanar, Mahmut; Erçen, Zeynep
Türkiye’de Su Ürünleri Üretimi Sektörünün Durumu ve Sorunları Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Tekelioğlu2007,
title = {Türkiye’de Su Ürünleri Üretimi Sektörünün Durumu ve Sorunları},
author = {Nazmi Tekelioğlu and Metin Kumlu and Mahmut Yanar and Zeynep Erçen},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y10sbb.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Yeryüzünün yaklaşık olarak %71’ini su alanları kaplar. Bu alanın büyük bir bölümü çok sayıda değişik türdeki su canlılarının yaşamasına elverişli özelliklere sahiptir. Bu canlılar, tek hücrelilerden memelilere kadar bir dağılım gösterir. İnsanlar suda yaşayan canlılardan başta balıklar olmak üzere diğer canlı topluluklarından besin kaynağı olarak yararlanmaktadır. Bu nedenle, tüm ülkeler olanaklarının elverdiği ölçüde, sahip oldukları su kaynaklarını, en rasyonel biçimde kullanmanın, hatta mevcut potansiyellerini olabildiğince arttırmanın çarelerini araştırma uğraşısına girmişlerdir. 2003 yılı dünya toplam su ürünleri üretimi yaklaşık olarak 146 milyon tondur. Bu üretimin yine yaklaşık olarak %62’si avcılık, %38’i de yetiştiricilik yolu ile elde edilmiştir. Dünya su ürünleri üretiminde Çin lider konumdadır. Önemli sayılabilecek deniz ve iç su kaynaklarına sahip Türkiye ise 2003 yılı verilerine göre 588 bin tonluk su ürünleri üretimi ile dünya su ürünleri üretiminin %04’ünü sağlayabilmiştir. Bu üretim değeri ile dünya ülkeleri arasında 34. sırada yer alabilmiştir. Avrupa ülkeleri arasında 6., Akdeniz ülkeleri arasında da 3. konumdadır. Çipura ve Levrek üretiminde Akdeniz de Yunanistan’dan sonra 2. sıradadır. 1970’li yıllardan itibaren sazan ve alabalık ile başlayan kültür balıkçılığı, çipura, levrek ve orkinos üretimi ile hızla gelişmiş ve 2003 yılında üretim değeri 79943 tona ulaşmıştır. Türkiye’de 2003 yılı verilerine göre 1215 adet alabalık, 86 adet sazan ve 358 adette çipura, levrek ve orkinos işletmesi olmak üzere toplam 1659 adet işletme vardır ayrıca 21 adet deniz kuluçkahanesinde yılda 200 milyon adet larva üretilmektedir. Türkiye su ürünleri sektörünün, avcılık, stokların korunması, çevre ve kirlilik, yetiştiricilik, girdiler ve destekleme, sanayi ve ticaret, örgütlenme ve organizasyon ile eğitim ve Avrupa Birliğine uyum gibi çözüm bekleyen pek çok sorunu vardır. Anahtar kelimeler: türkiye, balıkçılık, veri},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Yeryüzünün yaklaşık olarak %71’ini su alanları kaplar. Bu alanın büyük bir bölümü çok sayıda değişik türdeki su canlılarının yaşamasına elverişli özelliklere sahiptir. Bu canlılar, tek hücrelilerden memelilere kadar bir dağılım gösterir. İnsanlar suda yaşayan canlılardan başta balıklar olmak üzere diğer canlı topluluklarından besin kaynağı olarak yararlanmaktadır. Bu nedenle, tüm ülkeler olanaklarının elverdiği ölçüde, sahip oldukları su kaynaklarını, en rasyonel biçimde kullanmanın, hatta mevcut potansiyellerini olabildiğince arttırmanın çarelerini araştırma uğraşısına girmişlerdir. 2003 yılı dünya toplam su ürünleri üretimi yaklaşık olarak 146 milyon tondur. Bu üretimin yine yaklaşık olarak %62’si avcılık, %38’i de yetiştiricilik yolu ile elde edilmiştir. Dünya su ürünleri üretiminde Çin lider konumdadır. Önemli sayılabilecek deniz ve iç su kaynaklarına sahip Türkiye ise 2003 yılı verilerine göre 588 bin tonluk su ürünleri üretimi ile dünya su ürünleri üretiminin %04’ünü sağlayabilmiştir. Bu üretim değeri ile dünya ülkeleri arasında 34. sırada yer alabilmiştir. Avrupa ülkeleri arasında 6., Akdeniz ülkeleri arasında da 3. konumdadır. Çipura ve Levrek üretiminde Akdeniz de Yunanistan’dan sonra 2. sıradadır. 1970’li yıllardan itibaren sazan ve alabalık ile başlayan kültür balıkçılığı, çipura, levrek ve orkinos üretimi ile hızla gelişmiş ve 2003 yılında üretim değeri 79943 tona ulaşmıştır. Türkiye’de 2003 yılı verilerine göre 1215 adet alabalık, 86 adet sazan ve 358 adette çipura, levrek ve orkinos işletmesi olmak üzere toplam 1659 adet işletme vardır ayrıca 21 adet deniz kuluçkahanesinde yılda 200 milyon adet larva üretilmektedir. Türkiye su ürünleri sektörünün, avcılık, stokların korunması, çevre ve kirlilik, yetiştiricilik, girdiler ve destekleme, sanayi ve ticaret, örgütlenme ve organizasyon ile eğitim ve Avrupa Birliğine uyum gibi çözüm bekleyen pek çok sorunu vardır. Anahtar kelimeler: türkiye, balıkçılık, veri
Tüfek, Ömer Murat; Yalçın, Nergiz
Rezervuarlarda Su Ürünleri Yetiştiriciliği Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Tüfek2007,
title = {Rezervuarlarda Su Ürünleri Yetiştiriciliği},
author = {Ömer Murat Tüfek and Nergiz Yalçın},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y12ibb.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Dünya su ürünleri üretimi ile karşılaştırıldığında, su kaynakları yönünden büyük bir potansiyele sahip olan ülkemiz, yetiştiricilik konusunda henüz kaynaklarını yeterince kullanamamıştır. İç su kaynakları içerisinde su yenilenme sürelerinin kısalığı, ağ kafeslerde yetiştiricilik için uygun su derinliği ve su kalitesi sağlaması bakımından, başta baraj gölleri olmak üzere DSİ rezervuarları büyük imkânlar sunabilecektir. DS İ tarafından inşa edilen rezervuarların su ürünleri yetiştiriciliğine uygun olması nedeniyle, bu Genel Müdürlüğün ana çalışma konularından birini su ürünleri yetiştiricilik faaliyetleri oluşturmaktadır. Hâlihaz ırda minimum su kotundaki toplam alanı 180.000 ha olan 75 rezervuarın yetiştiriciliğe uygunluk yönünden incelenmesi tamamlanmıştır. Bu alanın sadece % 0, 1’lik kısmında yetiştiricilik yapılması durumunda üretim potansiyelinin 45.000 ton olabileceği tahmin edilmekteyken, fiili üretim kapasitesinin 17.500 ton/yıl olması dikkat çekicidir. Ayrıca bugüne kadar 5 rezervuar için ekstansif/yarı entansif yetiştiricilik izni verilmiştir. Bu makalede, ülkemiz su kaynakları potansiyeli içerisinde sayı ve alan olarak sürekli artış gösteren DSİ rezervuarlarında halen uygulanmakta olan su ürünleri yetiştiricilik modelleri ve üretime katkıları incelenerek, yetiştiricilikle ilgili yaşanan idari sorunlar ile bu üretim modellerinin geliştirilmesine yönelik tavsiyelerde bulunulmuştur. Anahtar Sözcükler: su ürünleri yetiştiriciliği, rezervuar, ekstansif, yarı entansif yetiştiricilik, sportif avcılık, ağ kafes.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Dünya su ürünleri üretimi ile karşılaştırıldığında, su kaynakları yönünden büyük bir potansiyele sahip olan ülkemiz, yetiştiricilik konusunda henüz kaynaklarını yeterince kullanamamıştır. İç su kaynakları içerisinde su yenilenme sürelerinin kısalığı, ağ kafeslerde yetiştiricilik için uygun su derinliği ve su kalitesi sağlaması bakımından, başta baraj gölleri olmak üzere DSİ rezervuarları büyük imkânlar sunabilecektir. DS İ tarafından inşa edilen rezervuarların su ürünleri yetiştiriciliğine uygun olması nedeniyle, bu Genel Müdürlüğün ana çalışma konularından birini su ürünleri yetiştiricilik faaliyetleri oluşturmaktadır. Hâlihaz ırda minimum su kotundaki toplam alanı 180.000 ha olan 75 rezervuarın yetiştiriciliğe uygunluk yönünden incelenmesi tamamlanmıştır. Bu alanın sadece % 0, 1’lik kısmında yetiştiricilik yapılması durumunda üretim potansiyelinin 45.000 ton olabileceği tahmin edilmekteyken, fiili üretim kapasitesinin 17.500 ton/yıl olması dikkat çekicidir. Ayrıca bugüne kadar 5 rezervuar için ekstansif/yarı entansif yetiştiricilik izni verilmiştir. Bu makalede, ülkemiz su kaynakları potansiyeli içerisinde sayı ve alan olarak sürekli artış gösteren DSİ rezervuarlarında halen uygulanmakta olan su ürünleri yetiştiricilik modelleri ve üretime katkıları incelenerek, yetiştiricilikle ilgili yaşanan idari sorunlar ile bu üretim modellerinin geliştirilmesine yönelik tavsiyelerde bulunulmuştur. Anahtar Sözcükler: su ürünleri yetiştiriciliği, rezervuar, ekstansif, yarı entansif yetiştiricilik, sportif avcılık, ağ kafes.
Didinen, Behire Işıl; Diler, Öznur; Özkök, Remziye; Ekici, Seçil; Duluç, Arife; Erol, Gonca
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Didinen2007,
title = {Stoklama Yoğunluğunun Kerevit (Astacus leptodactylus Esch. 1823) Yavrularının Gelişimlerine ve Yaşama Oranlarına Etkisi},
author = {Behire Işıl Didinen and Öznur Diler and Remziye Özkök and Seçil Ekici and Arife Duluç and Gonca Erol},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y14dbu.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Bu çalışmada, Astacus leptodactylus yavrularının, gelişim ve hayatta kalma oranlarına stok yoğunluğunun etkisi araştırıldı. Astacus leptodactylus yavruları (ortalama ağırlık 0.0346±0.005g ve ortalama karapaks uzunluğu 6.0±0.474mm) 1.5 m2’lik taban alanına sahip tanklara 100 ve 200 birey/ m2 olarak stoklandı ve 18oC su sıcaklığında 30 gün (28 Haziran-28 Temmuz 2006) büyütüldü. Denemenin 30. gününde m2’ye 100 birey olarak stoklanan yavrularda ortalama ağırlık 0, 0834±0, 0014g, ortalama karapax boyu 9.064±0.012mm, m2’ye 200 birey olarak stoklanan yavrularda ortalama ağırlık 0.0989±0.0004mm, ortalama karapax boyu 9.340±0.135g olarak belirlendi. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda 30. günde belirlenen büyüme değerlerine stoklama oranın etkisi görülmedi. Denemenin 30. günündeki yaşama oranlarının ise, m2’ye 200 birey stoklanan yavrularda (% 29.25), m2’ye 100 birey stoklananlara (%10) göre daha yüksek olduğu belirlendi. Anahtar Kelimeler: Astacus leptodactylus, stoklama yoğunluğu, yavruların yaşama oranı, kerevit},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada, Astacus leptodactylus yavrularının, gelişim ve hayatta kalma oranlarına stok yoğunluğunun etkisi araştırıldı. Astacus leptodactylus yavruları (ortalama ağırlık 0.0346±0.005g ve ortalama karapaks uzunluğu 6.0±0.474mm) 1.5 m2’lik taban alanına sahip tanklara 100 ve 200 birey/ m2 olarak stoklandı ve 18oC su sıcaklığında 30 gün (28 Haziran-28 Temmuz 2006) büyütüldü. Denemenin 30. gününde m2’ye 100 birey olarak stoklanan yavrularda ortalama ağırlık 0, 0834±0, 0014g, ortalama karapax boyu 9.064±0.012mm, m2’ye 200 birey olarak stoklanan yavrularda ortalama ağırlık 0.0989±0.0004mm, ortalama karapax boyu 9.340±0.135g olarak belirlendi. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda 30. günde belirlenen büyüme değerlerine stoklama oranın etkisi görülmedi. Denemenin 30. günündeki yaşama oranlarının ise, m2’ye 200 birey stoklanan yavrularda (% 29.25), m2’ye 100 birey stoklananlara (%10) göre daha yüksek olduğu belirlendi. Anahtar Kelimeler: Astacus leptodactylus, stoklama yoğunluğu, yavruların yaşama oranı, kerevit
Altun, Tülay; Danabaş, Durali; Çelik, Filiz; Öz, Mustafa
Su Ürünleri Yetiştriciliğinde Fotoperyot Uygulamaları Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya, 2007.
@conference{Altun2007,
title = {Su Ürünleri Yetiştriciliğinde Fotoperyot Uygulamaları},
author = {Tülay Altun and Durali Danabaş and Filiz Çelik and Mustafa Öz},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2007/Y/y16abb.pdf},
year = {2007},
date = {2007-05-18},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2007, 16-18 Mayıs 2007, Antalya},
abstract = {Fotoperyot, türe göre değişmekle birlikte, hayvansal su ürünlerinin beslenme, gonadal olgunlaşma, büyüme, göç, pigmentasyon gibi biyolojik aktivitelerini etkiler. Dolayısıyla fotoperyota ilişkin bilgilerle yapay fotoperyot denemeleri, hala birçok su ürünleri türünün yetiştiriciliğinde gerçekleştirilmektedir. Yetiştiricilikte organizmanın gereksinim duyulan biyolojik aktivitesini ortaya koyacak fizyolojik gelişim, bu yöntemle kontrol altında tutulmaktadır. Bu yöntem, ticari boyutta önemli olan daha yüksek nitelik ve nicelikte ürün eldesi ve sürekliliğini olanaklı kılmaktadır. Bu yöntem günümüzde kafes sistemlerinde de kullanılmaya başlanmıştır. Hayvansal su ürünleri yetiştiriciliğinin yaygınlaşmaya başladığı ülkemizde yapay fotoperyot uygulamaları, özellikle bazı ticari alabalık işletmelerinde, sadece mevsim dışı döl alımı amacıyla gerçekleştirilmektedir. Ancak, gelecekteki su ürünleri yetiştiriciliğimize yapay fotoperyot araştırmaları ve uygulamaları diğer ülkelerdeki gibi yön verebilecektir. Bu nedenle, bu derleme makalesinde fotoperyot, bazı hayvansal su ürünlerince algılanması, fizyolojik etkileri, yapay fotoperyot teknikleri ve uygulamaları açıklanacaktır. Anahtar Kelimeler: fotoperyot, hayvansal su ürünleri, yetiştiricilik},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Fotoperyot, türe göre değişmekle birlikte, hayvansal su ürünlerinin beslenme, gonadal olgunlaşma, büyüme, göç, pigmentasyon gibi biyolojik aktivitelerini etkiler. Dolayısıyla fotoperyota ilişkin bilgilerle yapay fotoperyot denemeleri, hala birçok su ürünleri türünün yetiştiriciliğinde gerçekleştirilmektedir. Yetiştiricilikte organizmanın gereksinim duyulan biyolojik aktivitesini ortaya koyacak fizyolojik gelişim, bu yöntemle kontrol altında tutulmaktadır. Bu yöntem, ticari boyutta önemli olan daha yüksek nitelik ve nicelikte ürün eldesi ve sürekliliğini olanaklı kılmaktadır. Bu yöntem günümüzde kafes sistemlerinde de kullanılmaya başlanmıştır. Hayvansal su ürünleri yetiştiriciliğinin yaygınlaşmaya başladığı ülkemizde yapay fotoperyot uygulamaları, özellikle bazı ticari alabalık işletmelerinde, sadece mevsim dışı döl alımı amacıyla gerçekleştirilmektedir. Ancak, gelecekteki su ürünleri yetiştiriciliğimize yapay fotoperyot araştırmaları ve uygulamaları diğer ülkelerdeki gibi yön verebilecektir. Bu nedenle, bu derleme makalesinde fotoperyot, bazı hayvansal su ürünlerince algılanması, fizyolojik etkileri, yapay fotoperyot teknikleri ve uygulamaları açıklanacaktır. Anahtar Kelimeler: fotoperyot, hayvansal su ürünleri, yetiştiricilik
Kaynak Gösterimi
Burada yer alan makaleler, 16-18 Mayıs 2007 tarihleri Antalya’da yapılan Ulusal Su Günleri Sempozyumunda sunulmuş ve Türk Sucul Yaşam Dergisi’nin 3-5. cilt 5-8. sayısında (2007) yayımlanmıştır. Makaleleri yayınlarınızda kaynak olarak kullanırken lütfen bu bilgiye yer veriniz.