2. TEKNOLOJİ STRATEJİ VE CANSIZ KAYNAKLAR
2005
ERDOĞAN, Naciye; DÜZGÜNEŞ, Ertuğ; HOŞSUCU, Hikmet
AB BALIKÇILIK İSTATİSTİKLERİ VE TÜRKİYE Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{ERDOĞAN2005,
title = {AB BALIKÇILIK İSTATİSTİKLERİ VE TÜRKİYE},
author = {Naciye ERDOĞAN and Ertuğ DÜZGÜNEŞ and Hikmet HOŞSUCU},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck01bsb.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Balıkçılıkta ileri ülkelerde balıkçılıkta sektörel istatistiklerin toplanması, derlenmesi, yayımı ve ilgili alt sektörlerin kullanımına sunulması büyük önem taşımaktadır. Yayınlanan istatistikler başta yetkili otorite olmak üzere balıkçılık sektörünün tüm paydaşlarının yararlandığı en önemli bilgi kaynaklardan birisidir. Verisiz veya gerçekçilikten uzak verilerle bir yönetim, yatırım, sürdürülebilir kaynak kullanımı ve kontrolü yapılamaz. Bu bildiride AB ülkelerinden İngiltere, balıkçılıkta ileri Avrupa ülkelerinden Norveç balıkçılık istatistiklerinden örnekler verilecek ve ülkemizdeki su ürünleri istatistikleri ile karşılaştırılmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonrasında balıkçılık sektörü için eksiklikleri ve giderilmeleri için yapılması gereken önlemler açıklanmıştır. Anahtar Kelimeler: balıkçılık istatistikleri, İngiltere, Norveç, Türkiye, balıkçılık yönetimi},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Balıkçılıkta ileri ülkelerde balıkçılıkta sektörel istatistiklerin toplanması, derlenmesi, yayımı ve ilgili alt sektörlerin kullanımına sunulması büyük önem taşımaktadır. Yayınlanan istatistikler başta yetkili otorite olmak üzere balıkçılık sektörünün tüm paydaşlarının yararlandığı en önemli bilgi kaynaklardan birisidir. Verisiz veya gerçekçilikten uzak verilerle bir yönetim, yatırım, sürdürülebilir kaynak kullanımı ve kontrolü yapılamaz. Bu bildiride AB ülkelerinden İngiltere, balıkçılıkta ileri Avrupa ülkelerinden Norveç balıkçılık istatistiklerinden örnekler verilecek ve ülkemizdeki su ürünleri istatistikleri ile karşılaştırılmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonrasında balıkçılık sektörü için eksiklikleri ve giderilmeleri için yapılması gereken önlemler açıklanmıştır. Anahtar Kelimeler: balıkçılık istatistikleri, İngiltere, Norveç, Türkiye, balıkçılık yönetimi
TAŞ, BEYHAN
DERBENT BARAJ GÖLÜ (BAFRA-SAMSUN)’NÜN GENEL ÖZELLİKLERİ VE BAZI ÇEVRESEL PROBLEMLERİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{TAŞ2005,
title = {DERBENT BARAJ GÖLÜ (BAFRA-SAMSUN)’NÜN GENEL ÖZELLİKLERİ VE BAZI ÇEVRESEL PROBLEMLERİ},
author = {BEYHAN TAŞ},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck04dsd.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Derbent Baraj Gölü, Samsun ili Bafra ilçe merkezinin 15 km güney batısında yer alır. Kızılırmak üzerinde sulama, enerji ve taşkın kontrolü amacı ile yapılmış, Altınkaya Baraj Gölü ile birlikte bölgenin en önemli barajlarından birisidir. Kızılırmak deltasındaki verimli Bafra Ovası’nın sulanmasında baraj gölünün önemi çok büyüktür. Bafra Ovası sulama kanallarına istenilen yükseltide su verebilecek en uygun yerde kurulmuş olan baraj, yaklaşık olarak 2500 hektarlık alanın tarıma açılmasını sağlamıştır. Barajın sulama alanı 47727 hektardır. Derbent Baraj Gölü’nde ağ kafeslerde yapılan alabalık yetiştiriciliği ve doğal balıkçılık faaliyetleri yöre halkına tarıma ek olarak bir gelir kaynağı oluşturmaktadır. Aynı zamanda barajın çevresi gezinti ve dinlenme yeri olarak değerlendirilmektedir. Türkiye’nin en uzun akarsuyu olan ve Anadolu’nun önemli şehir merkezlerinden dolanarak gelen Kızılırmak’ın taşıdığı su baraj gölü havzasında toplanmaktadır. Ayrıca baraj gölü ve çevresinde herhangi bir koruma statüsünün olmaması, bu potansiyel su rezervinin geleceğini tehlike altına sokmaktadır. Kullanılabilir su kaynaklarımızın kısıtlı olduğu günümüzde su kirliliğini önlemek için etkili önlemler alınmalı, suyun etkin kullanımı sağlanmalıdır. Anahtar Sözcükler: Derbent Baraj Gölü, ekolojik özellikler, kirlilik, Samsun},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Derbent Baraj Gölü, Samsun ili Bafra ilçe merkezinin 15 km güney batısında yer alır. Kızılırmak üzerinde sulama, enerji ve taşkın kontrolü amacı ile yapılmış, Altınkaya Baraj Gölü ile birlikte bölgenin en önemli barajlarından birisidir. Kızılırmak deltasındaki verimli Bafra Ovası’nın sulanmasında baraj gölünün önemi çok büyüktür. Bafra Ovası sulama kanallarına istenilen yükseltide su verebilecek en uygun yerde kurulmuş olan baraj, yaklaşık olarak 2500 hektarlık alanın tarıma açılmasını sağlamıştır. Barajın sulama alanı 47727 hektardır. Derbent Baraj Gölü’nde ağ kafeslerde yapılan alabalık yetiştiriciliği ve doğal balıkçılık faaliyetleri yöre halkına tarıma ek olarak bir gelir kaynağı oluşturmaktadır. Aynı zamanda barajın çevresi gezinti ve dinlenme yeri olarak değerlendirilmektedir. Türkiye’nin en uzun akarsuyu olan ve Anadolu’nun önemli şehir merkezlerinden dolanarak gelen Kızılırmak’ın taşıdığı su baraj gölü havzasında toplanmaktadır. Ayrıca baraj gölü ve çevresinde herhangi bir koruma statüsünün olmaması, bu potansiyel su rezervinin geleceğini tehlike altına sokmaktadır. Kullanılabilir su kaynaklarımızın kısıtlı olduğu günümüzde su kirliliğini önlemek için etkili önlemler alınmalı, suyun etkin kullanımı sağlanmalıdır. Anahtar Sözcükler: Derbent Baraj Gölü, ekolojik özellikler, kirlilik, Samsun
SEVİMLİ, ŞÜKRAN; SEVİMLİ, ZEKİ M
ANTİK ÇAĞDA ANADOLU TOPLUMUNDA KUTSAL SU MOTİFİ VE NUMİZMATİK Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{SEVİMLİ2005,
title = {ANTİK ÇAĞDA ANADOLU TOPLUMUNDA KUTSAL SU MOTİFİ VE NUMİZMATİK},
author = {ŞÜKRAN SEVİMLİ and ZEKİ M SEVİMLİ},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck08sss.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Antik çağda Anadolu’da kentler nehir kenarlarına veya su kaynaklarına yakın yerlere kurulmuştur. Bu durum rasyonel gereksinimler paralelinde gerçekleşmekle birlikte dönemin yorumbilgisi çerçevesinde kutsal olarak kabul edilmiş ve bu durum kent devletlerinin ve imparatorlukların bastıkları paraların üzerindeki nehir tanrıları motifiyle betimlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Antik Çağ, Anadolu, Nehir Tanrıları, Kutsal},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Antik çağda Anadolu’da kentler nehir kenarlarına veya su kaynaklarına yakın yerlere kurulmuştur. Bu durum rasyonel gereksinimler paralelinde gerçekleşmekle birlikte dönemin yorumbilgisi çerçevesinde kutsal olarak kabul edilmiş ve bu durum kent devletlerinin ve imparatorlukların bastıkları paraların üzerindeki nehir tanrıları motifiyle betimlenmiştir. Anahtar Sözcükler: Antik Çağ, Anadolu, Nehir Tanrıları, Kutsal
BULUT, VOLKAN NUMAN; GÜNDOĞDU, ALİ; DURAN, CELAL; ŞENTÜRK, HASAN BASRİ; TÜFEKÇİ, MEHMET
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{bulut2005b,
title = {SULARDAKİ BAZI ESER METALLERİN DDTC İLE KOMPLEKSLEŞTİRİLDİKTEN SONRA AMBERLİT XAD–2000 REÇİNESİNDE ZENGİNLEŞTİRİLMESİ VE AAS İLE ANALİZLERİ},
author = {VOLKAN NUMAN BULUT and ALİ GÜNDOĞDU and CELAL DURAN and HASAN BASRİ ŞENTÜRK and MEHMET TÜFEKÇİ},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck02isi.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bu çalışmada, dietilditiyokarbamat (DDTC) ile kompleksleştirilmiş bazı eser metallerin (Cu, Fe, Co, Ni, Pb, Cd, Mn, Cr ve Zn), Amberlit XAD–2000 reçinesi ile dolgulu bir mini kolon kullanarak zenginleştirilmesi ile ilgili yeni bir metot önerildi. Reçine üzerinde biriktirilen metal şelatlar, asetonda 1M HNO3 ile elue edildikten sonra alevli atomik absorpsiyon spektrometri (FAAS) ile tayin edildi. Sulu çözeltiden metallerin geri kazanımları üzerine pH, eluasyon çözeltisinin tipi, konsantrasyonu ve hacmi, numune hacmi, gibi bazı analitik parametrelerin etkisi incelendi. Ayrıca bazı matriks elementlerinin (Na, K, Ca ve Mg) çalışılan metallerin geri kazanımları üzerine etkileri de incelendi. Önerilen metot Trabzonda’ki bazı dere ve içme sularına uygulandı. Yöntemin bağıl standart sapması (BSS) ise< % 6 olarak bulundu. Anahtar Kelimeler: Su, Eser metal, Zenginleştirme, Amberlit XAD–2000, AAS, DDTC.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bu çalışmada, dietilditiyokarbamat (DDTC) ile kompleksleştirilmiş bazı eser metallerin (Cu, Fe, Co, Ni, Pb, Cd, Mn, Cr ve Zn), Amberlit XAD–2000 reçinesi ile dolgulu bir mini kolon kullanarak zenginleştirilmesi ile ilgili yeni bir metot önerildi. Reçine üzerinde biriktirilen metal şelatlar, asetonda 1M HNO3 ile elue edildikten sonra alevli atomik absorpsiyon spektrometri (FAAS) ile tayin edildi. Sulu çözeltiden metallerin geri kazanımları üzerine pH, eluasyon çözeltisinin tipi, konsantrasyonu ve hacmi, numune hacmi, gibi bazı analitik parametrelerin etkisi incelendi. Ayrıca bazı matriks elementlerinin (Na, K, Ca ve Mg) çalışılan metallerin geri kazanımları üzerine etkileri de incelendi. Önerilen metot Trabzonda’ki bazı dere ve içme sularına uygulandı. Yöntemin bağıl standart sapması (BSS) ise< % 6 olarak bulundu. Anahtar Kelimeler: Su, Eser metal, Zenginleştirme, Amberlit XAD–2000, AAS, DDTC.
OKYAR, METE CÜNEYT
ORTADOĞU SU POLİTİKALARININ TÜRKİYE’DEKİ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA ÜZERİNDEKİ ETKİSİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{OKYAR2005,
title = {ORTADOĞU SU POLİTİKALARININ TÜRKİYE’DEKİ SÜRDÜRÜLEBİLİR KALKINMA ÜZERİNDEKİ ETKİSİ},
author = {METE CÜNEYT OKYAR},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck03usu.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Dünya toplam su rezervinin %98’i kutuplarda kullanılmaz halde bulunmakta ve ancak %1’i, insan ihtiyacına uygun niteliktedir. Kaynak dağılımındaki dengesizliğe rağmen son 25 yılda toplam su tüketiminin, %400’e yakın bir artış gösterdiği söylenebilir. Türkiye ile Suriye ve Irak arasında soruna neden olan su kaynaklarının başında Dicle ve Fırat nehirleri gelmektedir. Fırat Nehri toplam suyunun %88’i Türkiye, %12’si ise Suriye topraklarından kaynaklanmaktadır. Dicle Nehri su potansiyelinin %52’si Türkiye, %48’lik kısmını da Irak’tan almaktadır. Suriye, her iki nehre toplam katkısı en düşük ülke olduğu halde, su konusunda en fazla problem yaratan devlettir. Üstelik Lübnan’da Bekaa Vadisi’nden doğup Hatay’dan geçerek Samandağı yakınlarında Akdeniz’e dökülen Asi Nehri’ni kendi ulusal suyu olarak görmekte, istediği gibi kullanmaktadır. Yaz aylarında iyice azalan suyu kesip, kimyasal atıklarla kirleterek, Amik Ovası’ndaki tarıma büyük zarar vermektedir. Araştırmanın ilk bölümünde, Aras ve Meriç nehirlerinin de dahil olduğu uluslararası sular ile ilgili analiz yapılmaktadır. Araştırmanın ikinci bölümünde, su politikaları konusuna uluslararası hukuk kuralları çerçevesinde bakılmakta, bu bağlamda su meselesindeki ilk yazılı metin olan 21 Ekim 1921 tarihli Ankara İtilafnamesi, Lozan Antlaşması, Türkiye-Fransa Dostluk ve İyi Komşuluk Sözleşmesi, Türkiye ile Irak arasında 29 Mart 1946’da imzalanan Dostluk ve İyi Komşuluk Antlaşması maddeleri yorumlanmıştır. Araştırmanın son bölümünde, su meselesinin sürdürülebilir kalkınma üzerindeki etkisinin analizi, 1964 yılı Keban Barajı’nın yapımı ile başlatılmıştır. Gerçekte Keban Barajı havzadaki su miktarını değiştirmeyecek, tam tersi Fırat Nehri sularının %70’ini düzenleyerek, her iki ülkedeki depolama tesislerine olumsuz etkisi olmayacak bir proje idi. Üstelik Türkiye, 1964’ten itibaren Suriye’ye saniyede 350 metreküp taahhüt etmiş ve sözünde durmuştur. 1980 yılında hayata geçirilen Güney Doğu Anadolu Projesi (GAP), özellikle Suriye ile olan sorunları zirveye çıkarmıştır. Türkiye’de kalkınmanın sürdürülebilirliği üzerine günümüze kadar gerçekleşen kurumsallaşma süreci hakkında özet bilgi verilmekte, daha sonra bu sürece katkı sağlaması beklenen proje yönetimleri kapsamında, su politikalarının öneminin anlaşılabilmesi için örnek bir model analiz edilmektedir. Anahtar Sözcükler: Su potansiyeli ve tüketimi, uluslararası hukuk, sürdürülebilir kalkınma, proje yönetimi},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Dünya toplam su rezervinin %98’i kutuplarda kullanılmaz halde bulunmakta ve ancak %1’i, insan ihtiyacına uygun niteliktedir. Kaynak dağılımındaki dengesizliğe rağmen son 25 yılda toplam su tüketiminin, %400’e yakın bir artış gösterdiği söylenebilir. Türkiye ile Suriye ve Irak arasında soruna neden olan su kaynaklarının başında Dicle ve Fırat nehirleri gelmektedir. Fırat Nehri toplam suyunun %88’i Türkiye, %12’si ise Suriye topraklarından kaynaklanmaktadır. Dicle Nehri su potansiyelinin %52’si Türkiye, %48’lik kısmını da Irak’tan almaktadır. Suriye, her iki nehre toplam katkısı en düşük ülke olduğu halde, su konusunda en fazla problem yaratan devlettir. Üstelik Lübnan’da Bekaa Vadisi’nden doğup Hatay’dan geçerek Samandağı yakınlarında Akdeniz’e dökülen Asi Nehri’ni kendi ulusal suyu olarak görmekte, istediği gibi kullanmaktadır. Yaz aylarında iyice azalan suyu kesip, kimyasal atıklarla kirleterek, Amik Ovası’ndaki tarıma büyük zarar vermektedir. Araştırmanın ilk bölümünde, Aras ve Meriç nehirlerinin de dahil olduğu uluslararası sular ile ilgili analiz yapılmaktadır. Araştırmanın ikinci bölümünde, su politikaları konusuna uluslararası hukuk kuralları çerçevesinde bakılmakta, bu bağlamda su meselesindeki ilk yazılı metin olan 21 Ekim 1921 tarihli Ankara İtilafnamesi, Lozan Antlaşması, Türkiye-Fransa Dostluk ve İyi Komşuluk Sözleşmesi, Türkiye ile Irak arasında 29 Mart 1946’da imzalanan Dostluk ve İyi Komşuluk Antlaşması maddeleri yorumlanmıştır. Araştırmanın son bölümünde, su meselesinin sürdürülebilir kalkınma üzerindeki etkisinin analizi, 1964 yılı Keban Barajı’nın yapımı ile başlatılmıştır. Gerçekte Keban Barajı havzadaki su miktarını değiştirmeyecek, tam tersi Fırat Nehri sularının %70’ini düzenleyerek, her iki ülkedeki depolama tesislerine olumsuz etkisi olmayacak bir proje idi. Üstelik Türkiye, 1964’ten itibaren Suriye’ye saniyede 350 metreküp taahhüt etmiş ve sözünde durmuştur. 1980 yılında hayata geçirilen Güney Doğu Anadolu Projesi (GAP), özellikle Suriye ile olan sorunları zirveye çıkarmıştır. Türkiye’de kalkınmanın sürdürülebilirliği üzerine günümüze kadar gerçekleşen kurumsallaşma süreci hakkında özet bilgi verilmekte, daha sonra bu sürece katkı sağlaması beklenen proje yönetimleri kapsamında, su politikalarının öneminin anlaşılabilmesi için örnek bir model analiz edilmektedir. Anahtar Sözcükler: Su potansiyeli ve tüketimi, uluslararası hukuk, sürdürülebilir kalkınma, proje yönetimi
SİVRİ, Nüket; HOURISHI, H; ÇELİK, S Ö
SU HAVZALARININ YÖNETİMİ VE PLANLAMASI DİREKTİFLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI TÜRKİYE VE İRAN ÖRNEKLERİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{SİVRİ2005,
title = {SU HAVZALARININ YÖNETİMİ VE PLANLAMASI DİREKTİFLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI TÜRKİYE VE İRAN ÖRNEKLERİ},
author = {Nüket SİVRİ and H HOURISHI and S Ö ÇELİK},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck05bsb.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Türkiye’de dahil olmak üzere, Ortadoğu’da, nüfusun 2025 li yıllarda şu andakinin iki katına ulaşma ihtimali, su yetersizliğinin başlıca nedeni olarak gösterilmektedir. Bu nedenle kullanılmamış su kaynaklarının kullanıma açılması, kullanılanların israftan kurtarılması alınabilecek tedbirlerin başında gelmektedir. Ulusal Çevre Eylem Planı’nda belirtilen Eylem Önerileri’nde Ulusal ve Uluslar Arası Sularda Araştırma ve İzleme gerekliliği konunun önemini ortaya koymaktadır. Suyun ekolojik öneminin yanı sıra, ticari değeri de düşünüldüğünde, Su savaşı kavramı suyun politik ve stratejik değerini de tartışmaya açmaktadır. Su havzalarının yönetimi ve rehabilitasyonu, özellikle kurak ve yarıkurak bölgelerde farklı bir boyut kazanmaktadır. Kuraklık derecesi arttıkça su havzalarının geliştirilmesi için daha ciddi bir planlama ve araştırma söz konusu olacaktır. Bu çalışmada, su havzalarının yönetimi ve geliştirilmesi açısından Avrupa kriterleri göz önünde bulundurularak, Türkiye’nin havza planlamasındaki direktiflere uyumu tartışılmıştır. Ayrıca, Türkiye’nin gelecekte su kıtlığına düşmemesi ve örnek oluşturması için, su kıtlığı endeksi açısından tehlikede olan İran’ın havza planlama yöntemleri açıklanmıştır. Sonuç olarak, havza planlama açısından, iki ülke arasındaki farklılıklar ortaya konularak, Türkiye’nin şimdiden yapması gerekenler vurgulanmıştır. Anahtar Kelimeler : Su Havzaları, Su Havzaları Planlanması, İran, Türkiye.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Türkiye’de dahil olmak üzere, Ortadoğu’da, nüfusun 2025 li yıllarda şu andakinin iki katına ulaşma ihtimali, su yetersizliğinin başlıca nedeni olarak gösterilmektedir. Bu nedenle kullanılmamış su kaynaklarının kullanıma açılması, kullanılanların israftan kurtarılması alınabilecek tedbirlerin başında gelmektedir. Ulusal Çevre Eylem Planı’nda belirtilen Eylem Önerileri’nde Ulusal ve Uluslar Arası Sularda Araştırma ve İzleme gerekliliği konunun önemini ortaya koymaktadır. Suyun ekolojik öneminin yanı sıra, ticari değeri de düşünüldüğünde, Su savaşı kavramı suyun politik ve stratejik değerini de tartışmaya açmaktadır. Su havzalarının yönetimi ve rehabilitasyonu, özellikle kurak ve yarıkurak bölgelerde farklı bir boyut kazanmaktadır. Kuraklık derecesi arttıkça su havzalarının geliştirilmesi için daha ciddi bir planlama ve araştırma söz konusu olacaktır. Bu çalışmada, su havzalarının yönetimi ve geliştirilmesi açısından Avrupa kriterleri göz önünde bulundurularak, Türkiye’nin havza planlamasındaki direktiflere uyumu tartışılmıştır. Ayrıca, Türkiye’nin gelecekte su kıtlığına düşmemesi ve örnek oluşturması için, su kıtlığı endeksi açısından tehlikede olan İran’ın havza planlama yöntemleri açıklanmıştır. Sonuç olarak, havza planlama açısından, iki ülke arasındaki farklılıklar ortaya konularak, Türkiye’nin şimdiden yapması gerekenler vurgulanmıştır. Anahtar Kelimeler : Su Havzaları, Su Havzaları Planlanması, İran, Türkiye.
GÖRKEN, ÖZLEM
MARİNALARDA UYGULANAN ÇEVRESEL YÖNETİM ÖNLEMLERİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{GÖRKEN2005,
title = {MARİNALARDA UYGULANAN ÇEVRESEL YÖNETİM ÖNLEMLERİ},
author = {ÖZLEM GÖRKEN},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck06asa.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Türkiye’de yat turizmi ve yatçılık etkinlikleri hızla artarak önemli bir ekonomik girdi yaratmaktadır. Doğa ile birebir ilişki içinde olan ve doğanın en zengin kaynaklarını barındıran kıyı bölgelerinde yapılan deniz turizmi ve yatçılık etkinliklerinin sürdürülebilir kılınması, tekne yapımı, bakım-onarımı, marinacılık, çekek yerleri gibi yatçılık sektörünün tüm bileşenlerinin, kaynakları koruma/kullanma dengesini sağlaması ile olasıdır. Yatçılık etkinliklerinin çevreye etkilerinin en yoğun olabileceği, yatçılık sektörünün temel altyapılarından olan marinalarda bu etkileri en aza indirecek bazı yönetim önlemlerinin alınmasını ve uygulanmasını zorunlu kılmaktadır. Bu çalışmada, BMP olarak anılan bu önlemler ele alınmış ve yat turizminin en yoğun olduğu Ege Bölgesi kıyılarında yeralan marinalarda uygulanan yönetim önlemleri araştırılmıştır. Yapılan anketlerde öncelikle marinanın işletilmesi ve hizmetleri sırasında oluşan kirlilik için alınan önlemlere ilişkin sorular sorulmuştur. Marina yapımı ve inşaatı esnasında dikkate alınan hususlar kişisel görüşmelerle saptanmaya çalışılmıştır. Marinalarda özellikle inşaa aşamasında yapılması gereken önlemler alınmış, (iskeleler mevcut sirkulasyonu kesmeyecek şekilde yüzer yapılmış vb.) ve marina bünyesindeki tekne bakım-onarım alanlarının ayrı olduğu, bazılarında kapalı mekanlar kullanılırken bazısında bu konuda ek bir önlem alınmadığı görülmüştür. Katı atık ve tehlikeli atıkların ayrı ayrı toplandığı ancak atıkların yerinde azaltımı, geri kazanımı konularında eksikliklerin olduğu saptanmıştır. Katı atık yönetimi genelde marinanın bağlı bulunduğu belediyeler tarafından yapılmaktadır. Marinaların hepsi akaryakıt hizmeti vermektedir. İncelenen marinalarda yakıt dökülmeleri için acil eylem planları oluşturulmuştur. Teknelerde oluşan pissuyun toplanması için atık toplama üniteleri bulunmaktadır. Marinalarda genelde atıksu arıtma tesisi mevcut, ancak yeterli kapasitede olmadığı için toplanan pissu şehir kanalizyon ağına verilmektedir. Marinada toplanan atık yağlar ise yeniden kullanılmak üzere farklı şekillerde değerlendirilmektedir. Tekneler genelde sudan çıkartılarak yıkanmakta, oluşabilecek tüm çevresel zararlar için önlem alınmış görülmektedir. Ancak bazı marina sularında görülen askıda katı maddeleri yok etmek için kimyasal çökelticiler kullandıkları da ifade edilmiştir. Marinalarda, özellikle son yıllarda inşaatı yapılan marinalarda, ÇED sürecinden geçildiği, gerekli önlemlerin alındığı, bu sektör için çevre bilincinin ve çevre kirliliğine yönelik alınacak önlemlerin sektör için ekonomik anlamda da öneminin anlaşıldığını ortaya koymaktadır. Anahtar Kelimeler: Yat turizmi, yatçılık etkinlikleri, marina, marinalarda çevresel yönetim önlemleri},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Türkiye’de yat turizmi ve yatçılık etkinlikleri hızla artarak önemli bir ekonomik girdi yaratmaktadır. Doğa ile birebir ilişki içinde olan ve doğanın en zengin kaynaklarını barındıran kıyı bölgelerinde yapılan deniz turizmi ve yatçılık etkinliklerinin sürdürülebilir kılınması, tekne yapımı, bakım-onarımı, marinacılık, çekek yerleri gibi yatçılık sektörünün tüm bileşenlerinin, kaynakları koruma/kullanma dengesini sağlaması ile olasıdır. Yatçılık etkinliklerinin çevreye etkilerinin en yoğun olabileceği, yatçılık sektörünün temel altyapılarından olan marinalarda bu etkileri en aza indirecek bazı yönetim önlemlerinin alınmasını ve uygulanmasını zorunlu kılmaktadır. Bu çalışmada, BMP olarak anılan bu önlemler ele alınmış ve yat turizminin en yoğun olduğu Ege Bölgesi kıyılarında yeralan marinalarda uygulanan yönetim önlemleri araştırılmıştır. Yapılan anketlerde öncelikle marinanın işletilmesi ve hizmetleri sırasında oluşan kirlilik için alınan önlemlere ilişkin sorular sorulmuştur. Marina yapımı ve inşaatı esnasında dikkate alınan hususlar kişisel görüşmelerle saptanmaya çalışılmıştır. Marinalarda özellikle inşaa aşamasında yapılması gereken önlemler alınmış, (iskeleler mevcut sirkulasyonu kesmeyecek şekilde yüzer yapılmış vb.) ve marina bünyesindeki tekne bakım-onarım alanlarının ayrı olduğu, bazılarında kapalı mekanlar kullanılırken bazısında bu konuda ek bir önlem alınmadığı görülmüştür. Katı atık ve tehlikeli atıkların ayrı ayrı toplandığı ancak atıkların yerinde azaltımı, geri kazanımı konularında eksikliklerin olduğu saptanmıştır. Katı atık yönetimi genelde marinanın bağlı bulunduğu belediyeler tarafından yapılmaktadır. Marinaların hepsi akaryakıt hizmeti vermektedir. İncelenen marinalarda yakıt dökülmeleri için acil eylem planları oluşturulmuştur. Teknelerde oluşan pissuyun toplanması için atık toplama üniteleri bulunmaktadır. Marinalarda genelde atıksu arıtma tesisi mevcut, ancak yeterli kapasitede olmadığı için toplanan pissu şehir kanalizyon ağına verilmektedir. Marinada toplanan atık yağlar ise yeniden kullanılmak üzere farklı şekillerde değerlendirilmektedir. Tekneler genelde sudan çıkartılarak yıkanmakta, oluşabilecek tüm çevresel zararlar için önlem alınmış görülmektedir. Ancak bazı marina sularında görülen askıda katı maddeleri yok etmek için kimyasal çökelticiler kullandıkları da ifade edilmiştir. Marinalarda, özellikle son yıllarda inşaatı yapılan marinalarda, ÇED sürecinden geçildiği, gerekli önlemlerin alındığı, bu sektör için çevre bilincinin ve çevre kirliliğine yönelik alınacak önlemlerin sektör için ekonomik anlamda da öneminin anlaşıldığını ortaya koymaktadır. Anahtar Kelimeler: Yat turizmi, yatçılık etkinlikleri, marina, marinalarda çevresel yönetim önlemleri
KARAHAN, FARİS
TARİH BOYUNCA BAHÇE SANATININ GELİŞMESİNDE SU Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{KARAHAN2005,
title = {TARİH BOYUNCA BAHÇE SANATININ GELİŞMESİNDE SU},
author = {FARİS KARAHAN},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck07ysy.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Sanat tarihi ve arkeoloji çalışmaları insanoğlun toplu yaşamaya ve dolayısıyla yerleşik düzene geçliğinden beri yaşam kaynağı olan suyu temel bir gereksinim olmanın yanında tarımsal ve sanatsal amaçlarla da kullandığını gösteriyor. Yerleşik yaşama geçişte su kullanım kültürü ile ilgili iki temel unsur göze çarpmaktadır. Bunlardan biri yerleşim için göl, nehir gibi su kaynaklarına yakın konumlu alanların seçilmesi, diğeri ise su kaynaklarını su kanalları, arklar ve kemerlerle yerleşim ya tarım alanlarına getirilmesidir. Suyun sanatsal bir obje olarak kullanılması ve bahçe sanatının gelişmesine yön vermesinde (1) su kaynağının bolluğu ve (2) medeniyetler arası etkileşim etkili olmuştur. Su bir sanat unsuru olarak ya durgun ya da hareketli şekilde değerlendirilmiştir. Bu çalışma Mezopotamya, Eski Mısır, Eski Yunan, Roma, Pers, Ortaçağ Avrupa, Türk-İslam, Uzakdoğu, Rönesans ve Barok akımlarında suyun sanatsal kullanım biçimlerini özetlemeye çalışmaktadır. Anahtar Sözcükler: Peyzaj ve Bahçe Sanatı, Su, Tasarım, Sanat Tarihi},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Sanat tarihi ve arkeoloji çalışmaları insanoğlun toplu yaşamaya ve dolayısıyla yerleşik düzene geçliğinden beri yaşam kaynağı olan suyu temel bir gereksinim olmanın yanında tarımsal ve sanatsal amaçlarla da kullandığını gösteriyor. Yerleşik yaşama geçişte su kullanım kültürü ile ilgili iki temel unsur göze çarpmaktadır. Bunlardan biri yerleşim için göl, nehir gibi su kaynaklarına yakın konumlu alanların seçilmesi, diğeri ise su kaynaklarını su kanalları, arklar ve kemerlerle yerleşim ya tarım alanlarına getirilmesidir. Suyun sanatsal bir obje olarak kullanılması ve bahçe sanatının gelişmesine yön vermesinde (1) su kaynağının bolluğu ve (2) medeniyetler arası etkileşim etkili olmuştur. Su bir sanat unsuru olarak ya durgun ya da hareketli şekilde değerlendirilmiştir. Bu çalışma Mezopotamya, Eski Mısır, Eski Yunan, Roma, Pers, Ortaçağ Avrupa, Türk-İslam, Uzakdoğu, Rönesans ve Barok akımlarında suyun sanatsal kullanım biçimlerini özetlemeye çalışmaktadır. Anahtar Sözcükler: Peyzaj ve Bahçe Sanatı, Su, Tasarım, Sanat Tarihi
ALKAŞ, DENİZ
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{ALKAŞ2005,
title = {KARADENİZ VE AKDENİZ’İN AVRUPA DENİZLERİ İÇİNDEKİ YERİ VE AVRUPA BİRLİĞİ’NİN DENİZ KİRLİLİĞİ’NE BAKIŞ AÇISININ, AVRUPA DENİZLERİNİN ORTAK SORUNLARI KAPSAMINDA DEĞERLENDİRİLMESİ},
author = {DENİZ ALKAŞ},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck09dsd.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Avrupa Birliği’ne üye olma sürecindeki Türkiye için, dört yanını çeviren denizlerin su kalitesi ile ilgili uzun vadeli planlama stratejileri geliştirmek, artık bir zorunluluk haline gelmiştir. Tüm dünyada olduğu gibi Avrupa’da da hızlı endüstrileşme ve kentleşme, denizlerin hızla kirlenmesine yol açmaktadır. Denizler ortak su alanları olduğundan, pek çok ülkeye kıyısı bulunmakta ve bu yüzden ülkeler ortak sorunlarla karşı karşıya kalmaktadır. Sorunların ortak oluşu, ülkeleri ortak çözüm arayışlarına yönlendirmektedir. Bu çalışma ile Türkiye’nin Avrupa ülkelerine de kıyısı olan iki büyük denizi, Karadeniz ve Akdeniz, kirlilik, havza alanı, hacimsel ve alansal büyüklük gibi çeşitli açılardan Avrupa denizleri ile karşılaştırılmıştır. Avrupa denizlerinin sorunları ele alınarak, Avrupa Birliği’nin bu konudaki çalışmaları ve üye ülkelerden beklentileri hakkında bilgi verilmiştir. Avrupa Birliği’nin deniz kirliliğine bakış açısı değerlendirilerek, Karadeniz ve Akdeniz’in, Avrupa denizleri içindeki yeri ve önemi vurgulanmış, bu bağlamda Türkiye tarafından deniz kirliliği önleme konusunda alınabilecek önlemler ve planlama çalışmalarına katkıda bulunulmaya çalışılmıştır.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Avrupa Birliği’ne üye olma sürecindeki Türkiye için, dört yanını çeviren denizlerin su kalitesi ile ilgili uzun vadeli planlama stratejileri geliştirmek, artık bir zorunluluk haline gelmiştir. Tüm dünyada olduğu gibi Avrupa’da da hızlı endüstrileşme ve kentleşme, denizlerin hızla kirlenmesine yol açmaktadır. Denizler ortak su alanları olduğundan, pek çok ülkeye kıyısı bulunmakta ve bu yüzden ülkeler ortak sorunlarla karşı karşıya kalmaktadır. Sorunların ortak oluşu, ülkeleri ortak çözüm arayışlarına yönlendirmektedir. Bu çalışma ile Türkiye’nin Avrupa ülkelerine de kıyısı olan iki büyük denizi, Karadeniz ve Akdeniz, kirlilik, havza alanı, hacimsel ve alansal büyüklük gibi çeşitli açılardan Avrupa denizleri ile karşılaştırılmıştır. Avrupa denizlerinin sorunları ele alınarak, Avrupa Birliği’nin bu konudaki çalışmaları ve üye ülkelerden beklentileri hakkında bilgi verilmiştir. Avrupa Birliği’nin deniz kirliliğine bakış açısı değerlendirilerek, Karadeniz ve Akdeniz’in, Avrupa denizleri içindeki yeri ve önemi vurgulanmış, bu bağlamda Türkiye tarafından deniz kirliliği önleme konusunda alınabilecek önlemler ve planlama çalışmalarına katkıda bulunulmaya çalışılmıştır.
YÜKSEL, İBRAHİM; YÜKSEK, ÖMER; ÖNSOY, HIZIR
TÜRKİYE’DE SU KAYNAKLARININ ANALİZİ VE DEĞERLENDİRİLMESİ Conference
ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon, 2005.
@conference{YÜKSEL2005,
title = {TÜRKİYE’DE SU KAYNAKLARININ ANALİZİ VE DEĞERLENDİRİLMESİ},
author = {İBRAHİM YÜKSEL and ÖMER YÜKSEK and HIZIR ÖNSOY},
url = {http://www.akuademi.net/USG/USG2005/TSCK/tsck10sbb.pdf},
year = {2005},
date = {2005-09-30},
booktitle = {ULUSAL SU GÜNLERİ 2005, 28-30 Eylül 2005, Trabzon},
abstract = {Bir çok gelişmiş ülkede olduğu gibi Türkiye’de de, 1950’li yıllardan başlayarak kentleşme oranının artırılması hedeflenmiş ve bu konuda büyük gayretler gösterilmiştir. Ancak, bu hedef doğru olmasına karşın, yöntemde ve uygulamada bazı hatalar yapılmıştır, kırsal bölge halkı, kontrolsüz ve bilinçsiz bir şekilde kentlere taşınmıştır. Halbuki, kalkınmış ülkeler kentleşme oranını, kırsal bölge halkını yaşadığı yerde kentleştirmek suretiyle artırmıştır. Yöntem ve uygulamada yapılan bu hatalar kentlerde ve büyük yerleşim merkezlerinde su kaynaklarından tam veya yeterli ölçüde faydalanılmasına engel oluşturmuştur. Bu çalışmada, söz konusu yöntem ve uygulamalardaki hataların Türkiye’de en aza indirilerek, su kaynaklarından en üst seviyede yararlanabilmek için bazı projeler önerilerek analiz edilmekte ve değerlendirilmektedir. Anahtar Kelimeler: Su Kaynakları, Kırsal Bölge.},
keywords = {},
pubstate = {published},
tppubtype = {conference}
}
Bir çok gelişmiş ülkede olduğu gibi Türkiye’de de, 1950’li yıllardan başlayarak kentleşme oranının artırılması hedeflenmiş ve bu konuda büyük gayretler gösterilmiştir. Ancak, bu hedef doğru olmasına karşın, yöntemde ve uygulamada bazı hatalar yapılmıştır, kırsal bölge halkı, kontrolsüz ve bilinçsiz bir şekilde kentlere taşınmıştır. Halbuki, kalkınmış ülkeler kentleşme oranını, kırsal bölge halkını yaşadığı yerde kentleştirmek suretiyle artırmıştır. Yöntem ve uygulamada yapılan bu hatalar kentlerde ve büyük yerleşim merkezlerinde su kaynaklarından tam veya yeterli ölçüde faydalanılmasına engel oluşturmuştur. Bu çalışmada, söz konusu yöntem ve uygulamalardaki hataların Türkiye’de en aza indirilerek, su kaynaklarından en üst seviyede yararlanabilmek için bazı projeler önerilerek analiz edilmekte ve değerlendirilmektedir. Anahtar Kelimeler: Su Kaynakları, Kırsal Bölge.
Kaynak Gösterimi
Burada yer alan makaleler, 28-30 Eylül 2005 tarihlerinde Trabzon’da yapılan Ulusal Su Günleri Sempozyumunda sunulmuş ve Türk Sucul Yaşam Dergisi’nin 3. cilt 4. sayısında (2005) yayımlanmıştır. Makaleleri yayınlarınızda kaynak olarak kullanırken lütfen bu bilgiye yer veriniz.